১১; ২৮-১৩; ৫।] হিপেশে। ৬২৭ ২৮ বি নে আপোনাৰ ধনসম্পতিত নিৰ্ভৰ কৰে, | ১৪ মানুৰে আপোনাৰ মুখৰ ফলৰ ৰায় মলত | সি পতিত হয়। কিন্তু থাকিবিলাক কে পৰ দৰে একমায়।] আৰু মানুহ হাতে কৰা কৰ ফল ভাল হয়। ২ যি মানুহে নিৰ পৰিয়ালক দুখ দিয়ে, সি বায়ু| অজ্ঞান পথ তাৰ নিজৰ দৃষ্টি সৰল; আধিপত্য পায়, | কিতনী জনে পৰামৰ্শ শুনে। আৰু অজ্ঞান লোক বুমিনিৰ দাম হয়। | ১০ অমৰ বোৰ একেবাৰে প্ৰকাশিত হয়; থাকি ফল নীৱনদাৰূপ, | কিৰমিন লোকে অপমান ঢাকি এয়। | আৰু যি অনে আনৰ আ লা কৰে, সেই ১০ যি সত্যবাদী, দি ন্যায় প্ৰকাশ কৰে; | মেইনান। । কিন্তু হি নানীয়ে প্ৰবনাৰ কথাৰে কয়। ৩১ দেখা, পৃথিবীত থাকি লোকেও প্ৰতি য়ি, ১৮ কোনো কোনোৱে অবিবেচনাৰুপে আঘাত-. | তেতে বিমান অধিক পৰিমাণে দুম আৰু | স্বপ কথা কয়; | পাণীয়ে পাব। কিন্তু জানানবিলাৰ বিষ মুনক।' ১ বিজমে শিক্ষা ভাল পায়, সি জ্ঞানকে ভাল | ১৯ সত্যবাদী ওঁঠ সদাকানলৈকে ঘিৰে থাকে। | কিন্তু মিছা কোৱ লিথকেয়া। | কিন্তু যি মনে অনুযোগ যি কৰে, সি পৰ|• কুফলনা ফৰ্নোতাবোৰৰ মত দল কে; কিন্তু শান্তিৰ পৰামৰ্শ দিতাবিলা অনিশ ২ উম লোকে যিহোবাৰ পৰ অন্য পায়; কিন্তু কুকপনা কতোক তেও দোষী কৰে। ||২১ থাকি নলৈ কোনো আপদ ঘটে; ৩ মা দুতাৰ ৰায় সুৰি নয়; কিন্তু দুৰোয় দুৰ্গভিৰে পৰিপূৰ্ণ হয়। কিন্তু বাৰ্ষিক ফল লাচ্য নহব। মিয় কোৱা ও যিহোৱাৰ বিণলীয়া; ও পতী হী স্বামীৰ মুকুটপ; কিন্তু সত্য আচৰণ কৰোতাৰিলাক তেওঁৰ প্ৰিয়। কি লতি দিওঁতা তিতা তেওঁয় অস্থি ২৩ বুদ্ধিমান লোকে জন সুকুৱাই ৰাখে; | কাৰিণ যেন হয়। বিমানবেৰ মনে অমিতা প্ৰকাশ কয়ে। বাকিবিলা পৰে ন্যায়; ২৪ পৰিশ্ৰমীবিলাকৰ হাতে প্ৰভুত্ব কৰিবলৈ পায়; কিদুৰোৰণা হল মাথোন। কিন্তু এলেহুৱা লোকক ভাৰী ধৰা যায়। ৰপতি কৰিবলৈ খপ দিয়াৰ বিষয়ে দুতে|২০ মানুহৰ মন দুখে মন মত কৰে; কৰ পাতে; | কিন্তু মঙ্গল বাক্যই তাক অনিন্দিত কৰে। কিলবিলাকৰ মুখে আপোনাবিলাকক ৰক্ষা | থাকি লোক পৰৰ পৰ্ষদৰ্শক হয়; কিন্তু দুইবোৰৰ পথে আপোনবিলাকক তা ৭ দুবোৰ বিনষ্ট হৈ নাইকিয়া হয়; | কি থাকিবিলাকৰ ঘৰবাড়ী থিৰে থাকে। লুই আপোন বুদ্ধিকৌশল অনুসাৰে প্ৰশংসা | কিন্তু পৰিশ্ৰমী লোকে মানুহ বহুল ব লাভ কিন্তু কুটিল মনৰ লোক তুচ্ছনীয়। |২৮ ধাৰ্মিকতাৰ পথত জীৱন থাকে, দল একা সামান্য লোক, আৰু তাৰ গমনৰ পথত মৃত্যু নাই। থাৰলৈ নাইকিয়া আগৰ্বী লোককৈ উম। |৩ আনৱান পুত্ৰই পিতৃৰ কথা শুনে; ১• ধাৰ্মিক লোকে আপনি পশুৰ প্ৰাণলৈ চি। কিন্তু নিকে অযোগলৈ কৰি নিদিয়ে। কৰে; মানু আপোনাৰ মুখৰ ফলৰ ৰায় মঙ্গল | কিন্তু দুইবোৰৰ দয়া নিতাযুক্ত। | ভোগ কৰে; ১১ যি মানুহে আপোনাৰ মা চহয়, সি জোৰা| কি বিশ্বাসঘাতকবোৰৰ প্ৰাণে অত্যাচাৰ ভোগ | কৈ অহাৰ পায়; কিন্তু যি মানুহ আর লোকবিলাকৰ অনুগামী, ৩ যি মানুহ পোনার মুখ চালে, লি আপোন | লিখনিন। | প্রাণ করে; দুই দুনবোর ভাললৈ দু। ফর; কিন্তু কথা কবলৈ যি কোনোৱে মুখ বকৈ • কি ধাকিবিলাকৰ লফলদায়ক। মেলে, তার সর্বনাশ হয়। ১০ দুন মুখ অপরাধ আপোনালৈ কাল]। এলেহুৱার প্রাণে ইচ্ছা করিও একো মেপায়; . • কিন্তু পখিমীবিলাক প্রাণ পড়ি। কিন্তু ধার্ষিক পর পর সারে। | ধার্মিক জনে মিছা কথা যি ক; .627
