৪;২১-৬; ২।] হিতোপদেশ। ২১ সেইবোৰ তোমাৰ দু গাঁচ মহাক;। তোমাৰ শেঅৱস্থাত তুমি শোক কৰি কৰা, সেইবোৰ তোমাৰ হৃদয় তিত ৰাখা। | | “হায় হায়, ময় কেনেকৈ শিফাক ঘৰু ২২ কিনো, বিবিলাকে সেইটেৰ পায়, সিলিক | কৰিলো! লৈ সেইবোৰ জীৱনৰপ, আৰু মোৰ অন্তৰে কেনেকৈ অনুযোগ হয়নি আৰু সিবিলাকৰ সৰশীৰলৈৰাস্থ্যৰপ। ২৩ ৰা কব লগীয়া সকলো ৰ গতি, ১৩ ম মোৰ বিলকিৰ কথা শুনিলো, সকলোকৈ তোমাৰ হৃদয়ক অধিক যঙ্গেৰ। আৰু শিবিলালকে কাণ নিদিলে। ১০ ম আ মণ্ডলীৰ মত কিয়নো তাৰে পৰাইমীৱন উপায়। | ময় প্ৰায় একেবাৰে বিলো।” ২৫ তোমাৰ মুখৰ পৰ কৃপায় কৰা, | তুমিন পুখুৰি গল, আ ওৰ পৰ তা দূৰ কৰা। আৰু আপোন নাদয় ওলাই থকা পানী পান ২৫ তোমাৰ চকুৱে আগ ফাললৈ চা, আৰ তোমাৰ চকুৰ পিয়াইয়ে মধুখলৈ ১০ তোমাৰ কৰে বাহিলে বিস্তাৰিত হোৱা | ফৰেক। উচিত নে? ২০ তোমাৰ শৰিৰ পথ সমান কৰা, আৰু তোমাৰ পানীয় সেঁতবোৰ কৰেলৈ আৰু তোমাৰ সকলো গতিযুৰি হওক। | যোৱা ভাল নে? ২০ সোহাতে কি খাওয়াতে ব্যাক্তি; ১০ সেইবোৰ কেৱল তোমাৰ নিমিতেইহক, মৰ তোমাৰ কি কোৱা।” | আৰু তোমাৰে সৈতে অমবিলাকৰ নিমিতে বেশ্যা লৈ যোবা নিষেধ। | নওফ। ১৮তেমৰিয়মুক আদি ক; ৫ হে মোৰ বোপা, তুমি যেন বহশীত| তুমি আপোন যৌবনকালৰ কাৰ্যাত অনিক। | পালন কৰি পাৰা, ১৯ প্ৰমাণ হৰিণ আৰু সুন্দৰী মৃগৰ বিচি আৰু তোমাৰ ওঠে যেন আৰ কপাৰ, | যি তেওঁ, এই নিমিতে মোৰ এলে মনোযোগ কৰা, | তেৰেইনৰ ধাৰায় সকলো সময়ত তুমি তৃথ আৰু মোৰ সুবুজিলৈ কাপ পাতা। | যোৱা, ৩ কিয়নো ব্যাি ি পৰ পালা। আৰু তেওঁৰ প্ৰেমতে দাৰ মত থাকা। | মৌ পড়ে, |• কিয়নো হে মোৰ বোপা, তুমি পৰীত কি মত আৰু তাইৰ মুখৰ কথা তেলকৈয়ে তেলেতীয়া; ৪ কিন্তু তাৰ বাবা হোৱা শেকল নাগামীয় আৰু ব্যভিচাৰিণীয় বুকত কিয় সাব মাৰি | কিমি। তিত, ধৰিব। আৰু দুখীয়া তোলৰ বিভিন্ন চাকা। | ২১ কিনে মনুৰ আটাই কাৰ্য্য যিহোৱাৰ তাই মৃত্যুলৈ নামি যা আগত অকি, আৰু তাইৰ খোজ চিয়োত পড়েগৈ। | আৰু তেওঁ তাৰ সকলো পথ, বিচাৰ কৰে। • এই পেইজীৱনৰ সমান পথ নেপীয়; দিক আপোন অপৰাধেইৰা পেলায়; | তাই চলন কিৰণ অধিৰ, তাই তাৰু কেনে।। লি আপোন পাপপ আড়ীত বা খায়। • এই হেতুকে হে মোৰ বোপাই, মোৰ কথা| লিপিৰ অভাৱত প্ৰাণত্যাগ কৰে, আৰ তাৰ অজানতাৰ বাহুল্যত লি মতলীয়া মোৰ মুখৰ বাক্যৰ পৰ বিমুখ না। নিচিনাকৈ লংপং কৰে।
- তু তাৰ পৰ আপোন পথ গত ৰাখা;
তাই ৰয় দুৱাৰৰ ওচলকে সেবা। অবিবেচপে মামিন যে, আৰু • গলে, তুমি তোমাৰ মা আমাৰ হাত সমৰ্পণ | এই আদি নিষেধ। ব? হে মোৰ বোপ, যদি তুমি আপোন চী- আৰু তোমাৰ আৰ নিকি দি; • তাতে তোমায় বলল অচিনাকী। তুমি আশে | যদিও আমি আৰু তোমার পরিশ্রম কপাল | যদি পাতত চাপ মালি,, ! চেয়ে তুমি আপোনার মুখ বাকরুপ কাত পড়িলা, বিতত ১; • প্য। 6 ১১ অতোমার মাংস ও শরীর পানে,
