পৃষ্ঠা:The Old Testament in Assamese.djvu/৫৮১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

৮৯; ২৯-১০; s। গীতমা। ৫৮৩ নোৰ নিয়া তেওঁ লগত ৰি ৰি | টাইৰাৱাই কে নুৰে; ৯ময় তেওঁৰ বংশকে সকাললৈকে আপন কৰিম, তেওঁ ওৰীয়াবোৰ নিশাৰ বিষয়।ৈ আকাশমণ্ডল ও মে সিংহ চিৰ-| তুমি তেওঁৰ শত্ৰুৰোৰৰ সেহত উতকৰিলা, | স্বামীৰ। . | তেজ মৰুল ৰৈীৰ আৰিকৰিল। ' • ৰে সাকিলাকে যদি মোৰ কাণ০৩ এনেহিমি তেওৰ ৱিলি, ধৰি ওলাই মৃত কে থিয় হবলৈ নিদিলা। আৰু সেখানপ্ৰণালী অনুসাৰে চলে। {৪ মি দেখি নাইকি কৰিনা, ৩) যদি মাৰ বিযিবিলাক নয়, | না ৰে মিলন সমিলৈ গেল। | আৰু ৰিলা পালন কৰে, | তুমি তেওঁৰ যৌবনকাল চুটী কলি; ও ৰে মা দৰে লিলি পৰাৰ, | তুমি তেওঁক লোেৰ মজিলা। লো। বা হাৰেৰে সিবিলাক অশান্তিমি। যে যিহোৱা, কিমান কাল মে তুমি সদায় কিত তেওঁৰ মোৰ নিৰকৈম; | সাকিব। না তাৰ বিনিদিম। কিমান কাললৈ তোমাৰ কোং অতি দৰে মলি • ম মোৰ নিয়মটা লন কৰি, আৰু মোৰ ঠ্য পা ওলোৱা ৰা খাময় কেন অলপদিনীয়, তাক লো; তুমি কেনে ব্যৰ্থপে আটাই মনুমানিক • এবাৰ মাত্ৰ ময় আপোন পবিাৰে শপথ। | এfল। অমিল; ৮ কোন মামৃমৃত্যু নেদেখাকৈীয়াই থাকিব। যাদায় অগিত কেউ মি। কোনে চিমোলৰ তাআলাৰ প্ৰাণ মুক্ত এ তেৰ বংশ সকললৈকে থাকি, তোৰ সিংহাসন কাৰ সাতে সুখ দ চিৰ- ০৯ এ এতো, তুমি যি যি কৰিবলৈ দামুদ আগত | বাৰী। আপোন বিশ্বস্ততাৰে সৈতে শপথ কৰিছিল, কেয়ছৰ নিমািফিকাললৈকেপি। | কাল তোমাৰ সেই নানাবিধ দয়া কত? সেয়ে আকাশত থকা বিশী লাকীৰ নিচি ( যে তোমাৰ দাদবিলাকলা অপমান নাপিত।” ta ] . লোৱাৰ কা; ০১ হে এতো, তোমাৰ শত্ৰুৰাৰে, যি অপমান | ৩৮ কিন্তু তা বলে পৰিণ আৰু কৰিলা; | তুমি আপোন মঞ্জিল ফ্লাহ ৰিয়া। তোমাৰ অসিক্ত মাৰ খোজ খেয়ে নিতে তুমি আপোনি দাসে সৈতে স্থাপন কৰা নিয়মসি | যি অপমান কৰি, | বি; আটাইলৱৰাতিৰ সেই অপমান যে | তুমি তো মালিলৈ গেলই অতটি| | নি বুকব, তাক লোকা। • তুমি তো সমুদায় বেড়াদি পেলালা; | | যিকোৱা দীকাললৈকে ধন্য হও। | তুলিতে কোকোৰ fষ্ট বিলা।। আমেন, এ আমিন। চতুৰ্থ খণ্ড। ঈশ্বৰ লোক মোদিৰ প্ৰাৰ্থনা। ৩ তুমি মালিলৈ ওটাওঁ, | আৰু তুমি কোৱা, যে, ৫ মনুষ্যসন্তানবিলাক, ১ হে প্ৰতো, তুমিয়েই পুৰুষে পুৰুৰে | | :. উটি যোৱা। । কিয়নো তোমাৰ দৃষ্টিত হাজাৰ বাৰ যে . | আমাৰ বাসস্থান হৈ আছি। পৰ্বতবেৰ উপ হোৱাৰ আগৈয়ে, | কালিৰ নিচিনা, তুমি পৃথিবী আৰু জগত অন কৰাৰ পূৰ্কে, আৰু ৰাতিৰ এক প্ৰায় সমান। | অনাদি কাল, প্যা অনন্ত কাললৈকে তুমিয়েই তুমি সিহঁতক ঢলৰ দৰে উটাই নিয়া, সিত সপোন যেন হয়; 583