________________
[ ৬৫; ১৩-৬৭;? আৰু পৰ্বতবোৰে আনন্দপ টালিৰে কঁকাল| ১০ ময় হোমলিৰে তোমাৰ গৃহত সোমাম; | বান্ধিছে। ||১০ দুখৰ কালত মোৰ ওঠ উচ্চাৰণ কৰা, ১০ চৰণ পৰবোৰ মেৰজাকপ বলেৰে যিৰিত| আৰু মোৰ মুখে প্ৰকাশ কৰা হৈছে; মোৰ সশবোৰ ময় তোমালৈ লি কৰিম। উপত্যকবোৰ শলেৰে ঢকা হৈছে; ১৫ মেৰ ছাগল খুপেৰ সৈতে, সেইবেৰিয়ধ্বনি আৰু গালা কৰিত্ৰে। ময় তোমাৰ উদেশে হলু হোলি উল | কৰিম, ৬৬ প্ৰধান বাদ্যকৰ নিমিত্তে। গীত। হলে লৈতে তাকে বলিদান মি। ফেলা সীত। ১০ হ লে অ ৰাতেবিলা, আহ,শুনা; | তেওঁ মোৰ এৰ নিমিতে যি কৰিলে, ম্য ১ হে গোটেই পৃথিবীৰ লোকবিলাক, তোমালোকে | | কি বল কৰে। | ঈশৰ উন্মেশে আনন্দধ্বনি কৰ। |১০ময় নি। মুখেৰে তেওঁয় আগত এখন ২ তোমালাকে তেওঁৰ নামৰ গৌৰৱ কীৰ্তন কৰা, T কৰিলে, তেওঁৰ প্ৰশংসাক গৌৰবান্বিত কৰা। | আৰু মোৰ জিবাৰ ৰায় তেওঁক গৌৰবান্বিত ৩ তোমালোকে ঈশক কোৱা, “তোমাৰ কাৰ্য | কৰা হল। | বোৰ কেনে ভয়ানক! ১৮ যদি ময় অন্তকৰণত অধৰ মাৰিলেহেঁতেন, তোমাৰ পৰামৰ মহত্বত তোমাৰ শক্ৰবোৰ। তেন্তে প্ৰৱে মৃন্তনিলেহেতেন; | তোমাৰ বশীভূত হব। | ১৯ কিন্তু পেইৰে শুনিলে, ৪ গোটেই পৃথিবীৰ লোকে তোমাৰ আগত। | তেওঁ মোৰ প্ৰাৰ্থনাৰ ৰলৈ কাণ পাতিলে। প্ৰণিপাত কৰিব, • , তেওঁ মোৰ প্ৰাৰ্থনা অহ নকৰিলে, আৰু তোমাৰ উদ্দেশে গান কৰিব। | আৰু মোৰ পৰা কি দয়া দুৰ নকৰিলে। লিবিলাকে তোমাৰ নাম কীৰ্ত্তন কৰিব।” [চেলা। আহ, ঈৰৰ কাববাৰ দেখাহি; খান বাদ্যকৰ নিমিত্তে। তাৰযন্ত্ৰেৰ মনুষ্যসন্তানবিলাকলৈ কৰা কাৰ্যত তেওঁ ভয় গাব লগীয়। গীত। সীত। মক। ৬ তেও সমৃদ্ৰক কান জমি কৰিলে; ১ গোপৃথিবীত যেন তোমাৰ পথ অনাহয়, লোকবিলাকে খোত কাঢ়ি মদী পাৰ হৈ গল; সকলো জাতিৰ মাঝত যেন তোমাৰ পৰিত্ৰাণ সেই ঠাইত আমি তেওত আমল কৰিলো। প্ৰকাশিত হয়,। তেওঁ অপোন পৰামৰ বাৰায় অনন্ত কাল। এই নিমিত্তে ঈশ্বৰে অমকি কৃপা কৰেনি, | ৰাজত্ব কৰে; আশীৰ্বাদ কৰাক, তেও জাতিবিলাকলৈ চকু ৰাখে; আৰু আমাৰ অৰ্থে আগোন মুখ ঈ' বিদ্ৰোহীবোৰে অপোনাবিলাকক উন্নত ন| | ৰোক। | [লো।] • হে ঈশ্বৰ, লোকবিলাকে তোমাৰ প্রশংসা করো, ৮ যি মাই আমাকীয়াই ৰাখে, সমুদয় লোকে তোমার প্রশংসা করো। যি নাই আমার ভরি লরচর হবলৈ নিদিয়ে, ৪ জিবিলাকে উল্লাসিত হৈ আনন্দ পান করো; ৯ হে জাতিবিলাক, আমার সেই ঈরর বনবাদ | কিয়নো তুমি সমভাৱে লোকবিলাকৰ বিচাৰ আৰু তেওঁর প্রশংসার ধ্বনি শুনুউৱা; আৰু পৃথিবীর জাতিবিলাকৰ পথশকহ। ১• কিয়নো, হে ঈশ্বর,তুমি আমাক পরীক্ষা করিলা, প খপরি দরে আমাক খপিলা। ৫ হে ইশর, লোকবিলাকে তোমার প্রশংসা ১১ তুমি আমিকি আলত পেলাইছিলা; করো, তুমি আমার কালত অতি গধুর বোঝা দিছিলা; সমুদায় লোকে তোমার প্রশংসা করো। তুমি আমার ফর ওপরেদি আরোহী গমন |॥ পাৰিীয়ে কিল উপ করিলে; | করাইহিলা, শিরে, আমার নিজৰ শরেআমাকজাণা আমি অয়ি আর অলর মাৰেদি গমন করি| করিব। ছিলো; • রে আমাক আশীর্বাদ করি, কিন্তু তুমি আমাক শৰণালী ঠাইলৈ উলিয়াই আৰু পৃথিবীর সকল সীমাই তেওঁলৈ। আমিলা। বিব। ও6
