ইয়োৰ। [১১; ১০-১২.; ২। এনে কি, মনুষ মৰে পৰা বনৰীয়া গায় | আৰু সমুৰ মাহববাৰেও তোমাক। | পোৱালিৰপ। ৯ এই সকলোৰোয়ায় কোনে নেয়নি, যে, ১৩ তুমি যদি আপোন মম শুৰ কৰ, • যিহোৱাৰ হাতে সেই ৰুপে কৰে। আৰু তেওঁৰ ফাললৈ হাত মেলা, • তেওঁৱেই হাতত সকলো জীৱস্থাৰ প্ৰাণ, ১০ (কিন্তু হাতত অধৰ্ম থাকিলে তাক সুৰ কৰ,:: | আৰ সমুদায় মাতি শীৱনা আছে। আইতাক আপোন তাত থাকিব দিলিব;)[১১ বিযেনেকৈ আহাৰ কাৰাদয়, ১৫ তেন্তে তুমি অৱশ্যে নিল মুখ তুলিব পাৰিব, তেনেকৈ কাণে জানো কথাৰ পৰী মকৰে? এন কি, তুমি সুস্থিৰ থাকি, তাৰ নৈপব; |১২ প্ৰাচীনবিলকিৰ মাঝত জ্ঞান আছে, ১৬ কিনো তোমাৰ rথ তুমি পাহৰি যাব, | দীৰ্ঘ আয়ত কি থাকে। বা বৈ গৈ নাইকিয়া হোৱা পানীৰ দৰে মনত| ১৩ জন আৰ পাম তেৰ হাতে আছে; লাগিব। | পৰামৰ্শ আৰু দিয়েছে। ১৭ তোমাৰ জীৱন দুপৰীয়াকৈ নিৰ্ম্মল হব, ১৪ দেখ, তেও গদি পেলালে তা পুনৰায় সয়া | আৰু আন্ধাৰ হলেও, সেয়ে একাতৰ নিচিনা | মোয়; হব। ' | তেওঁ মানুহক ব কৰিলে কি মুকলি কৰা। ১৮ অশাকাত তুমি সাখীয়াল বা; | নেয়। আৰু চাৰিওফালে বুজবিচাৰ লৈ নিমিশে | ১৫ দে, তেওঁ জলসমৃক আটক কৰে, তাতে নেই বিশ্ৰাম কৰিব। | বেৰ শুকাইঘায়; ১৯ তুমি শোতে কোনেও তোমাক নলগাব; আকৌ সেইবোবক উলিয়াই দিয়ে, বৰং অনেকে তোমায় আগত নিবেদন কৰিব। | হাতে সেইবোৰে পৃখিবীখন লন্ত কৰে। • কিন্তু দুবোৰৰ চকু নিস্তেজ হ্য, ১৬ পৰাক্ৰম আৰু বুদ্ধিকৌশল তেওঁয় তাহ; সিহঁতৰ আশ্ৰয় নষ্ট হব, | প্ৰবঞ্চক আৰু প্ৰবঞ্চিত লোক এই দুয়ো তেওঁহ। আৰু প্ৰাণত্যাগেই সিহঁতৰ আশা হব। ১৭ তেওঁ শ্ৰীবিলাকক সৰ্বীন কৰি লৈ যায়, ইয়োৰ উত্তৰ। আৰু বিচাৰকাবিলাকক হতবুদ্ধি কৰে। ১৮ তেও ৰবিলাৰ ক্ষমতা তায়, ১ পাছে ইয়োবে পুনৰায় উত্তৰ কৰি কলে, আৰু সিবিলাকৰ কঁকালত ভোল লগায়। \ ২য় হয়, তোমালোকেইনে মামৃ; | ১৯ তেওঁ পুৰোহিতবিলাকক সৰ্বষহীন কৰি লৈ। মৰিলে জানি তোমালোকৰ লগতে যাব। | যায়, ৩ কিন্তু তোমালোকৰ নিচিনা মোৰা বুটি আছে;1 অপৰাক্ৰমীবিলাকক বিনষ্ট কৰে। তোমালোককৈ ময় নিকৃষ্ট নও; 1২ তেও বিশ্বাসীবিলাকৰ বাকশক্তি সুৰ কৰে, এনেবোৰ কথা কোনে নেজামে? | আৰু ব্যবিলাকৰ বিবেচনাশক্তি কাঢ়ি নিয়ে। । ঈৰৰ অগিত প্ৰাৰ্থনা কৰি উত্তৰ পোৱা বি ময়, ২৯ তে ভাৰীয়াবিলাৰ ওপৰ অপমান যায়, ময়েই বন্ধুৰ হাবিয়াৰ পাত্ৰ হৈছ; | আৰু বলৱন্তবিলাকৰ কঁকালৰ বা চিল ধাৰ্মিক সিদ্ধ পুৰুষ জন হবিয়াত পাত্ৰ হৈছে। কৰে। ৫ নিৰাপদে থকা লোকৰ মানত বিপদ অপমান |২২ তেওঁ আন্ধাৰ পৰ নিগূঢ় বিয়বেৰ একাৰ | বিয়; কৰে, পিল খাই পড়িব লগীয়াৰিলাকলৈ সেয়ে বাট আৰু মৃত্যুচ্ছায়কো পোহৰলৈ আনে। চাইথাকে। | ২৩ তেওঁ জাতিবিলাকক উন্নতিপ্ৰাপ্ত কৰে, আৰ ৬ ডকাইতবোৰৰ তনু কুশলে থাকে; বিনষ্টও কৰে; যাৰ হাতত ঈশ্বৰে অধিক ধনসম্পতি সোধাই| তেওঁ জাতিবিলাকক বিস্তাৰিত কৰে, আৰু | দিছে, | লৈয়ে যায়। ঈশ্বরর বিরক্ত জমোৱা এনেবোৰ লোক নিৰ্বিয়ে ২০ তেওঁ পৃথিবীর লোকবিলাকৰ মুখ্যসকলৰ বুড়ি | দূর করে, • কিন্তু পরে সেখানে, সেইবোৰে তোমাক আৰু পথ নোহোৱা অরণ্যর মাকেবি সিবিলাকক | শিক্ষা দিব; এমণ করায়। আৰু আকাশৰ পৰোক লোখা, সেইবোরও |২৫ সিবিলাকে পোহর নেপাই আর মাত | তোমাক কৈ দিব। খপিয়াইফুরে; ৮ নাইবা পৃথিবীকে কোৱাছেন, সিও তোমাক তেওঁ সিবিলাকক মতলীয়াৰ নিচিনাকৈ লংগল শিক্ষা দিব • করি রায়। 506
