.. . ইফেৰৰ বিবৰণ
গলায় মাতো। ধী মমন, বিখা, বোন, বিগ, অগা, শীপ ওছুই। থেৰ, অৰ্কি নামেৰ আৰো যাৰ আগত পৰিচৰ্যা কৰা এইসামনাস | ৫ মি বেৰোয়াই লিশেৰ পল| আজ কৰি; কিয়নো তেও দেখিবলৈ বড় . * কু দেশলৈকে এল সাতাশ বশৰ | ১২ সহনী আছিল। মংগৰিলাৰ ৰায় | পৰ ৰাজত্ব কৰিলি, সেই চৰ। পঠোৱা ৰ অ বী ৰাণ আহিবলৈ ৰাজত্ব কালত এ না। যে যত অসমত বল; তাতে ৰয় বড় ক্ৰোধ , অহচবেৰতি প্ৰচনাকত লোন | ১০ , অত ক্ৰোধায়ি লি উঠল। তো • ৰানিংহাসনত ববি, পান ৰ তীয় | ৰাই কাল বিষয় না নীবিলাকক এই বৰত আপোন সলে পাত্ৰী আৰু দাস T কথা বলে, (কিয়লা তা আৰু নীতি। বিলাৰ নিনিতে এত পাতিলে; আৰু পাৰস্য] ১৪ না লো বাই সেই ৰূপে কৰ; ও মাদিয়া দেশ, পৰাক্ৰমী লোকবলা এখান- সেই সময়ত কৰ্চনা, খেৰ, অদমাখা, টি, বিলক, আৰু এদেৰ অধ্যৰিলাৰু তেওঁ | মেৰচ, মৰ্চমা, আৰু মাকন, ৰয়াৰ মুখ দেখো ৪ আগত উপস্থিত। সেই কাল অনেক আৰু তাৰ প্ৰথম পৰ আমত হাত দিন, অৰ্থাৎ এশ আলী জিনকে আপনাৰ পাৰল আমায় কে এই সায়ন খান প্ৰতাপান্বিত কাৰ খৰ্য, সাকু মহা-| লোক তেও, চৰ আলি।) বা লৰ গে দেখতে। সেইবোয়লি গলত, | নপুংসকবিলাকৰ গায় পঠোৱা আৰো চুচম কোঠ উপস্থিত হোৱা বড় কি] ৰ আ নোৰিলে, এতেকে ব্যথা অনু সৰু সকলে এৰ মিলিশেৰ বাৰি| * সৰে কে আমি কি কৰ? তাতে মনে ডি মুলি চাইত সাত দিনলৈকে তো বল আৰু পাৰমতবিলাকৰ আগত উ দি ৮ দিলে। সেই ঠাইত বগ আৰু নীল বয় কলে, যা কৰে যে কেবল মালৈ কলা চত্ৰতাপ আছিল; সেয়ে মিশিআৰু। অপৰাধ কৰিলে, এল ময়; কিন্তু প্ৰধান বেনো বণীয় ৰচিৰে মাৰ শিল্প সাত| লৈ, আৰু সতেৰো ৰায় আঠাৰে লগোৱা পৰ আমি ছিল; আৰু ১০ লোকবিলাকলৈকো ৰিলে। ঝিমে ৰণিৰ এই , গা, যুগ, আৰু কলাৰ শিল। যাৰ কথা সকলো ভিৰুতাৰ মাত ওলাব। পতা ঠাইত সে আৰ আবাৰ | আতে, অক্যোচ বাই বীণকালো- • আছিল। আৰু লিলিফ কোণ পত্ৰ। আসুল আনিব গিলে, কিন্তু তেও না (সেই পাৰে এটাৰ পৰ অনুটা বেল;)। এই সংবাদ শুনিলে, নিহত ভূমি নিতে পান কৰোৱা হৈছিল, আৰু কাৰ দালতা| ১৮ অপোৰ আপোন ৰামীৰু তুহু কৰি; আৰু অনুসাৰে অধিক ৰাজকীয় মন দিয়া হল।| Tীয় এই কৰ কথা পৰিষ্য: আৰ যাৰা ৮ তাক বিধিমতে পান কৰা হৈছিল, কোনো দেশৰ ত মহিলাবিলাকে শুনি আহিয়েই কাকা বল কৰিব নোৱাৰিছিল; কিমে যায়। এই দৰে চাৰ সকলো প্রধান লোকবিলাক যেনে ই, সি সেই দরে তাক কৰিব পারে, 'কব; তাতে বহং অপমান আৰু কোঁথর কথা এনে আজ রাই আপোনাৰ আটাইবিলাক, ১৯। যদি মহারকে ভাল দেখে, তেন্তে বা ক লাল। আর রায়েও অচু, অবচবেনোচ চার ওচৰলৈ আৰু অবিল বেরোচর রাগৃহত তিতা মানুহৰ শিবিতে নোেব, এই রানা আপোনাৰ মুখ্য নয় ১• তো পাতিলে। পাছে, সপ্তম দিন যেজি। এলাক, আৰু ইয়াৰ যেন লর নয়,এইতে ১১ বা ড্রাকারসেরে এফলিত আছিল, তেতিয়া ইয়াক পারলীক আৰু মাৰীয়াবিলাকৰ বাহার বই প্রকাবিলাক আৰু অধ্যবিলাকক। মাঝ লিখা হক; পাছত মই তেওঁর বার সৌন্দর্য দেখুৱাব অর্থে, তেক | রাণীপা কে এম ভি এনাকি মৃৰু পিচাই আপোনাৰ আগলৈ আনিবলৈ, দিক; তাতে মনে দিয়া না যে 00
