. ৪৭২ (৮; ১৯-৯; ৩। পুত্ৰ লেবীৰ বংশৰ মহলীয় সন্তানবিলকিয় মাঝৰ| যেতিয়ালৈকে এইবোৰ জুখি গতাই নিষিয়া, এন সুবিবেচক মাহক, চেয়েবিয়াক আৰু ক এইবোৰ সাৱধানে ৰাখি। এই • তে পুতেক ও ভাই সৰ্বমোট অঠেৰ মক, কপে, পুৰোহিতবিলাক আৰু দেবীয়াবিলাকে ১৯ বিয়াক, আৰু তেওৰ লগত মৰীৰ সন্তান বিৰুচালেমলে আমাৰ ঈশ্বৰ গৃহলৈ লৈ য'ৰ বিলাক মাৰ বিচাৰু আৰু তেওৰ ই ও সি নিমিত্তে, সুখি দিয়া সেই কপ, সোণ, আৰু বিলাকৰ পুতেক সৰ্বমোট বিশাসক আনিলে। পাত্ৰৰে প্ৰণ কৰিলে। • আৰ পায় ও অধ্যবিলাকে লেবীয়াৰিণাকৰ। ৩১ পাত্ৰ প্ৰথম মাৰ দশ দিন আমি সেৱকীয়া কাৰৰ অৰ্থে দিয়া মনীয় লোক। | যিালেমলৈ যাবৰ নিমিত্তে অব। নদীৰ পা বিলাৰ মাৰো শ বিশ ম মমীয়া লোকক যাত্ৰা কৰিলে; আৰু আমাৰ ও আমাৰ আনিলে; যিবিলাক আটাইৰে নাম লিখ।| শৰৰ হাত থকাত; তেওশক্ৰকেটাৰ, অতি ২১ লি। সেই কালত, আমাৰ নিমিতে, আমাৰ থাপ দি থকা ডকাইতহঁতৰ হাতৰ পৰা আমাক লৰা তিতাবিলাকৰ নিমিতে, আৰু আটাই উচাৰ কৰিলে। পাছে আমি ঘিালে পাই, সম্পত্তিৰ নিমিত্তে যাত্ৰা • যা কবিৰ | ৩৩ ভাত তিন দিন থাকিলো। চতুৰ্থ দিন। আমি মনেৰে, আমাৰ শৰৰ সাফাতে আপোনা | সেই প, সোণ, আৰু পাৰবোৰ খি আমাৰ বিলাকক দুঃখ দিবলৈ ময় লেই ঠাইত, অব গৰৰ গৃহত ৰিয়াৰ পুত্ৰ মৰেমোণ পুৰোহিত ২২ মীৰ চত উপবাস যোণ কৰিলো। কাৰণ হাতত গতাই দিলো; তেওঁৰ লগত পন্য বাটত শুক্ৰবোৰৰ বিৰুদ্ধে সহায় কৰিবৰ অৰ্থে পুৰ লিয়াৰ অছিল; আৰু তেওঁবিলাকৰ ৰক স্যৈ আৰু অবোী খুবিলৈ লগত যেৱাৰ পুত্ৰ যোৱাদ আৰু ৰিাইৰ পু মোৰ লাল লাগিছিল; কিয়নো আমি ৰক মোদিৰ, এই দুন লীয়া মা আছিল; এই কথা কৈছিলো, যে, আমাৰ শৰৰ হাত | আটাইবোৰ লেখি আৰু আখি গতই দিয়া কুশলৰ নিমিত্তে, তেওঁক যোনি কৰে। হল; আৰ সেই সময়ত আটাইৰেৰে জোখ আইবিলাকৰ ৰত থাকে; কিঃযিলাকে ৩ লিখি থোৱা হল। বাহাৰ পৰ যুকলি হৈ তেক ত্যাগ কৰে, সেইসকলোৰ বিৰুদ্ধে তেৰ অহা দেশান্তৰিত লোকবিলাকে ব্ৰিায়েৰ ২৩ পৰম আৰু ক্ৰোধ থাকে। এই নিমিত্তে আমি বৰ উদেশে হেমবলি উৎসৰ্গ কৰিলে; গোই উপবাস কৰি, আমাৰ আগত সেই বিষয়ে ইস্ৰায়েলৰ নিবিয়ে বা তৰা, দিনব্বইটা প্ৰার্থনা করিলে; তাতে তেও আমার প্রার্থনা। মা মের, সালিরা মের পোৱালি, আৰু ২০ গ্ৰাহ করিলে। পাছে, ছেরেবিয়া, বিয়া, আৰু পাপার্থক বলির শিবিতে বারটা মটা ছাগ সিবিলাকে মৈতে পিবিলাকৰ দহ জন ভাই উৎসর্গ করিলে; এই আটাইবোর যিহোৱাৰ বাহিরে, হয় পুরোহিতবিলাকৰ মাৰ বার জন | ৩০ উদ্দেশে দিয়া যামবলি। পায়ে নদীর পারে ২৫ প্রধান লোকক পৃথক করিলে; আৰু মৰ, তেওর | থকা রায়প্রতিনিধি আৰু দেশৰ্যসকলক তার মীবিলাক, অধ্যবিলাক, আর ভাত উপ আজ্ঞাপত্ৰ দিয়া হলত, তেওঁবিলাকে লোক স্থিত এক সকলো ইয়েল লোকে আমার বিলাকৰ আৰু ঈশ্বর গৃহৰ সহায় কৰিলে। খবর গহর নিমিত্তে দিয়া উপহার যি কাপ, লোলািকে করা পাপ। ইলার প্রার্থনা। সোণ, আৰু পা, লইবোর ভুখি সিবিলাকৰ হাতত সোধা দিলো; ময় দুশ পাশ ফির। সেই কাৰ্য সমাপ্ত লত, অধ্যক্ষবিলাকে | রুপ, এশ ফির পর পাত্র, এশ কির মোৰ ওচৰলৈ আহি কলে, ইস্রায়েল নোক ২৭ সোণ, এক হানার আদর্কোন অলর বিশা বিলাকে, পুরোহিতবিলাকে, আৰু লেবীয়া- সোণৰ বাটি, আৰু লোখর নিচিনা বহুযুল উত্তম বিলাকে কানীয়া, পরিবীয়া, যিীয়া, জিলিকি থকা পিলর দুটা পাত্র দুখি সি অমোনীয়া, মোৱাবীয়া, মিরীয়, আৰু ইমো- বিলাকক দিলো। আৰু মন্ত্র শিবিলাকক কলো, ৰীয়া, নানা দেয় এই জাতিবিলাকৰ ঘিণল তোমালোক যিহোৱার উদ্দেশে পবিত্র, আৰু কাৰ্য্যর বিষয়ে আপোনাবিলাকক পথক করা এই পাত্রবোনর পবিত্র; আৰু এই কপ আৰু ২ নাই। কিয়নো নিবিলাকে আপোনাবিলার মোণ তোমালোকর ওপরপিতৃবিলাক ইশর। নিমিতে, আৰু আপোন আপোন পুতেকবিলাক যিহোৱাৰ উদ্দেশে ইমামতে এনেই উৎসর্গ করা নিমিষে নিহতর ছোৱালী আনে; এই কুলে ২ যান। এই হেতুকে, তোমালোকে বিচালেমত পবিত্র বংশ নানা দেয় মাতিবিলাকে সৈতে যিহোৱাৰ গৃহ খোটালিবোরত,পুরোহিত আৰু | মিহলি হৈছে; এনে কি, এই সত্যমত এত লেবীয়াৰিলার প্রধান লোকর আগত, আক। দিয়াত অধ্যক্ষ আৰু শাসনকর্তাবিলাকেই প্রথম। ইহায়েলর পিবংশৰ অধ্যবিলাকৰ আগত। ৩ময় এই কথা শুনি মোর। আৰু 472
