৩৪; ৫-২৬।] ২ বংশাৱলি। ৪ ১১ কৰি, সেইবোৰৰ উদ্দেশে বলিদান কৰাবিলাৰ। পুৰোহিতে মোচিয়ে দিয়া যিহোৱাৰ ব্যৱস্থা: মৈদামৰ ওপৰত সেই খুলি টিয়াই পেলালে।| ১০ পুস্তকখনি পালে। আৰু বিকিয়াই চান আৰু তেও পুৰোহিতবিলাকৰ হাড়বোৰ নিতৰ। লিখক উত্তৰ দি কলে, ময় যিহোৱাৰ পূহত যজ্ঞবেদিৰ ওপৰত দগ্ধ কৰিলে, আৰু যিহুদা ও ব্যৱস্থাপুকখনি পালো; পাছে হিকিয়াই • যিকুচালেম শুচি কৰিলে। আৰু তেওঁ মনচিৰ, ১৮ সেই পুখৰি চাক দিলে। চানে আকে। ইকুমিৰ, আৰু চিমিয়েমিৰ নগৰে নগৰে | সেই পুকখনি ৰজাৰ মুৰিলৈ লৈ গল, আৰু নালীলৈকে সকলো ফালে সিবিলাকৰ উচ্ছ | ৰজাৰ আগত বাৰ্তা দি কলে, আপোনাৰ এই হোৱা ঠাইত সেই দৰে কৰিলে। আৰু তেও। দামবিলাকক আদেশ কৰা সকলো কাৰ্য চলি যবেদিবোৰ ভাদিলে, আৰো অৰ্তিবেৰ ও ১৭ লাগিছে; আৰু আপোনাৰ এই দাবিলাকে কটা এতিমাবোৰ গুৰি কৰিলে, আৰু ইয়েল। যিহোৱাৰ গৃহত পোৱা সকলো ধন কৰ দেশৰ সকলো ঠাৰ আটাইবোৰ সৰ্যপ্ৰতিমা পৰা চালি, কাৰ্যাধ্যক্ষ আৰু কাম কৰ্বোভাবিলা- কাটি পেলালে, পায়ে বিচালেমলৈ উলটি। ১৮ কৰ হাত দিলে। আৰু চাকম লিখকে ৰক আহিল। | অনালে, বোলে, হিকিয়া পুৰোহিতে মেকি ৮ তেওঁৰ ৰাজত্বৰ অষ্টাদশ বহৰত, দেশ আৰু। এখনি পুৰক দিলে। পাছে চানে ৰজাৰ আগত গং শুচি কৰাৰ পাছে, তেওঁ আপোন ঈশ্বৰ। ১৯ তাক পাঠ কৰিবলৈ ধৰিলে। তেতিয়া, জাই যিহোৱাৰ গৃহ মেৰামত কৰিব নিমিতে অচ-1 ব্যৱস্থাৰ বাক্যবিলাক শুমামাকে আপোনাৰ লিয়াৰ পুত্ৰ ঢাকন, নগৰ অধ্যক্ষ মাচোকি,T• কাপড় লিলে। আৰ ৰাই হিকিমাক, আৰু যোৱাৰ পুত্ৰ হোৱা ইতিহাসলিখকক | চনিৰ পুত্ৰ অহীম, মীখাৰ পুত্ৰ অনেক, ৯ পঠালে। এই হেতুকে তেওঁবিলাক হিকয়। চাকম লিংকক, আৰ জোৰ দাস অফাৰাক এই প্ৰধান পুৰোহিতৰ ওচৰলৈ গণত, ইশ গৃহলৈ| আমি কৰিলে, তোমালোকে গৈ, মোৰ আৰু অনা ৰূপ, অৰ্থাৎ লেবীয়া দুৱৰীবিলাকে মনচি, ইস্ৰায়েল ও যিয়দাৰ মাৰুত অৱশিষ্ট থকা ইয়িম আদি ইত্ৰয়েলৰ অৱশি লোক পৰা, লোকবিলাকৰ নিমিতে, পোৱা এই পৃষকখনিৰ গোটেই বিহু আৰু বিন্যামীম পৰা, আৰু বাক্যৰ বিষয়ে যিহোৱাক সোধাগৈ; কিয়নো যিকালেমনিবাসীবিলাৰ পৰও গোটা আমাৰ ওপৰত যিহোৱাইবৰ্ষে ক্ৰোধ অতি- সকলো কপ সিবিলাকে তেওঁবিলাকক সেই শয় বড়; কাৰণ ওপৰপিতৃবিলাকে এই পুকত ১• দিলে। আৰু তেওঁবিলাকে যিহোৱাৰ গৃহত। লিখা কোনো বাক্য অনুসাৰে কাম কবিৰ ২২ অৰ্থে যিহোৱাৰ বাক্য পালন কৰিলে। দিলে; পাছে কাৰ্য চলাওঁবিলাকে, অৰ্থাৎ বিল্ডিয়া আৰু ৰজাই আদেশ কৰা সেই লোক- যিহোৱাৰ গৃহত কাম কৰত। লোকবিলাকে বিলাক ত্ৰাৰ নাতি তন্তৰ পুত্ৰ বড়ালী, সেই গৃহ মেরামত করিব আৰু দৃঢ় কৰিব। চমর কাৰ্যা দুদা ভাবাদিনীর ওচৰলৈ। ১১ নিমিত্তে তাক দিলে, অর্থাৎ মিত্রী আদি যর গল; (সেই কালত তেওঁ যিলের ভিীয় নাতোৰিলাকক কটা-শিল আৰু বৰগীর কাঠ অগিত নিবাস করিছিল;) আৰু তেওঁবিলাকে কিনিবলৈ, আৰু যিদার বাবিলাকে নষ্ট | ২৩ সেই বিষয়ে তেওঁক কলে। তাতে তেওঁ তেওঁ- করা যরবেরির নিমিত্তে চতি বনাবলৈ সেই বিলাকক কলে, ইস্রায়েল ঈশ্বর যিহোৱাই ১২ ধন দিলে। আর সেই লোকবিলাকে বিশ্বাসী-| এই কথা কৈ মোৰ ওচৰলৈ তোমালোকক কপে কায্য করিলে; আৰু মরারীর সন্তান-২০ পঠোৱা অনক কোৱাগৈ, যিহোৱাই এই কথা বিলাক মার যহং আর ওদিয়া এই দুজন। কৈছে, দেখা, ময় এই ঠাইৰ আৰু ইয়াৰ লেবীয়া মানুহ সিবিলাকর অধ্যক্ষ আছিল; নিবাসীবিলাকৰ ওপর অমঙ্গল ঘাম, অর্থাৎ আৰু কাতর মানবিলাকৰ মৰর অথরিয়া, | যিয়দার রায় আগত যি পুস্তক পঢ়া এল, তার মচম, আৰু বাদ্য বজোৱাত নিপুণ অনি| মত লিখা সকলো শীও ফলিওৱমি; কারণ, অনি লেবীয়াবিলাক কম চলাবর নিমিত্তে আপোন অপান হাতেরে করা সকলো কর ১৩ নিজ বৈহিল। আৰু লিবিলাক তার রায় মেকি বোর দিবলৈ, সিবিলাকে মোক ওঁবিলাকৰ অধ্যক্ষ আছিল, আৰু সকলো | ত্যাগ করি ইতর দেৱতাবোরর উদ্দেশে খুপ বিষৰ কমি ফরেতবিলাকক চলাইছিল; লালে; এতেকে এই ঠাইৰ ওপৰত মোৰ আৰু লেৰীয়বিলাকৰ মাত কোনো কোনো | ২৬ কোষাগ্নি বর্ষেৱা যাব, মুমুৱা নেযাব। কিন্তু লিংক, কোনো কোনো শাসনকর্তা, আৰু কোনো ] যিহোৱাক সুধিবলৈ তোমালোকক পঠোৱা ১০ কোনো দুরী আছিল। যিহোৱাৰ গৃহলৈ অমা. যিয়দার রায় আগত এই কথা কব, ইত্যা- ণ তেওঁবিলাকে উলিওৱা সময়ত, হিলিকয়। য়েলর শর যিহোৱাই এই কথা কৈছে, তুমি 461
