৬; ৩৫-৭;।] ২ বংশাৱলি। শু মাৰ কোনো লোকে আপোনাৰ জা আৰু আৰু তোমাৰ নামৰ নিমিত্তে ময় নিৰ্মাণ কৰা ধৰি এই গৃহ ফাললৈ আপোনি হাত গৃহ কাল মুখ ফনি যদি প্ৰাৰ্থনা কৰে, • মেলে, তেন্তে তাৰ যি কোনো প্ৰাৰ্থনা কি মিনতি | ০৯ তেন্তে তুমি আপোন বাসস্থান ধৰ্গ পৰ সি- ক, তুমি আপোন বাসস্থান ধৰ্গৰ পৰ। তাক বিলাৰ প্ৰাৰ্থনা আৰু মিনতি খনি, লিবিলাক যনি, ক্ষমা কবি, আৰু প্ৰতিনলোকৰ মন | বিচাৰ নিস্পত্তি কৰিব, আৰু তোমাৰ বিৰুদ্ধে জানি, (কিয়নো তুমি, কেৱল তুমিহে মনুষ্য-| | পাপ কৰ। তোমাৰ প্ৰকাবিলাকক ক্ষমা কৰি। সাবিলা মন না;) সিবিলাকৰ আপোন • এভিয়, যে মোৰ গৰ, ময় বিনয় কৰে, ৩১ অশোন কৰে পৰে ফল দিব; অমিৰ পূৰ্ব| এইচহিত কৰা প্ৰাৰ্থনালে তোমাৰ চকু মেলা কবিলাকক তুমি দিয়া দেত লিবিলাকে। অকি কালো পতা হওক। হে ঈশ্বৰ যিহোৱা, য়াই থকা আইদিন তোমাক ভয় কৰি এতিয়া তুমি আৰ তোমাৰ শক্তিৰ সুক তোমাৰ পথ চলিবৰ নিমিতেই তাকে ফৰি। আপোন বিকাৰ ঠাইলৈ উই যোৱা; এ • অধিক, তোমাৰ এ ইয়েল লোকৰ মাকৰ শ, যিহোৱা,তোমাৰ পুৰোহিতবিলাকে প-ি নোযোৱ পৰাতীয় লোকে যেতিয়া তোমাৰ ব্ৰণব পিকে, আৰু তোমাৰ সাবিলাকে মহান নাময় আৰু তোমাৰ বলৱান হাত ও | মলত আনন্দ কৰে। দ্য যিহোৱা, মেলা ৰাৰ কথা শুনি দূৰ দেশৰ পৰ আবিব, তুমি আপোন অতিৰিক্ত অনক বিমুখ নকৰা, আৰু আমি এই গৃহব ফাললৈ মুখ কৰি| আপোন দল দায়ুদলৈ কৰা নানা দয়ালৈ ও প্ৰাৰ্থনা কৰিব, তেতি,তোমাৰ প্ৰ ইয়েল | সেৰণ কৰা। ধৰে তোক কৰিব অৰ্থে,পৃথিবীৰ আটাই | চলোমনে প্ৰাৰ্থনা কৰি তালত, আকা- নাজিয়ে যেন তোমাৰ নাম নিব, আৰ ময় শৰ পৰ অগ্নি নামি আহি, হেমবলি আৰু সৰ এই গৃহ যে তোমাৰ নামেৰ প্ৰখ্যাত, | আন আন বলি গল কৰিলে; আৰু যিহোৱাৰ তা যেন নিব, এইনিমিতে তোমাৰ বাসস্থান | প্ৰতাপেৰে গৃহপৰিপূৰ্ণ হল। তাতে পুৰোহিত- ঠি পা আৰু নিৰ, আৰু সেই বিদেশী | বিলাকে যিহোৱাৰ গৃহত সোমাব নোৱাৰিলে; লোকে তোমালৈ কৰা আটাই প্ৰাৰ্থনাৰ দৰে | কিনে যিহোৱা এভাপেৰে যিহোৱাৰ গৃহ ৩০ তালৈ কাৰ্য কৰি। আৰু তুমি আপোন ৩ পৰিপূৰ্ণ আছিল। আৰ অগ্নি নামি অ, আ, এলাৰু যি কোনো বাটেদি পঠোৱা, সেই গৃহ ওপৰত যিহোৱাৰ প্ৰতাপ থকা সময়ত বাদি যদি শিবিলাকে আপোনবিলাকৰ শত্ৰু ইব্রয়েলর সমিবিলাকে চাই আছিল; পাড়ি বোৰে সৈতে যুদ্ধ কৰিবলৈ ওলাই যায়, আরু সিভিলাকের দোৱাই, শিলেৰে বন্ধা মী তোমার মনোনীত এই নগরর কাললৈ, আৰু মুখ লগাই প্রণিপাত করিলে; আৰু “কিয়নো তোমার আমির নিমিতে ময় সকা গৃহব ফাললৈ তেও মলময়; কারণ তের দয়া কাদাকাললৈকে ৩৫খি করি তোমার আগত থার্থনা করে,তেন্তে তুমি থাকে,” এই বুলি যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰিলে। পর সিবিলার প্রার্থনা আৰু মিনতি | ও তার পায়ে র অ আই এনাবিলাকে যনি, লিলিক বিচার নিপতি কবি।। অরু | ৫ যিহোৱাৰ আগত বলিদান করিলে। চলোমন লিলিকে যদি তোমার বিয়ে পাপ করে, তাই বাইশ হাজার গরু, আৰু এক লাখ বিশ ( কিয়নো পাপ মা মানুষ কোনো নাই;)। হাজার মের ও হগি উৎসর্গ করিলে। এইপে এ তুমি দিলািকলৈ আৰু হৈ সিবিলাকক। রতা আৰু প্ৰৱা সকলোৱে ঈরর গৃহ প্রতি শবে হত সেই দিয়া, তাতে যদি নি | করিলে। পুরোহিতবিলাকে আপোন আপোন বিলাক শববারে সিবিলাকক বন্দী করি, থাকিব লগা ঠাইত থিয় হৈ আহিল, আৰু তে ওচৰত থকা দেশলৈ লৈ যায়, তথাপি কিয়নো যিহোৱাৰ দয়া সাকাললৈকে রিলাক শী করি নিয়া দেশত যদি সি থাকে,” এই বুলি যিহোৱাৰ ধন্যবাদ কৰিবলৈ রকে নত বিবেচনা করি বুরি, আপোনা দায় ৰাই যিহোৱাৰ গীত গাবর নিমিত্তে বিলার পী-অৱস্থার দেশ একি তোমার যি বাদ্যযন্ত্র নির্মাণ কৰিছিল, সেই বাদ- আর এম করি, আমি পাপ করিলে, যত লেবীয়াৰিলাকেও হাতত লৈ থিয় হৈ মি পথে গলা, আমি কুকর্ম করিলে, এই তাই বলাই দায় রচিত গত গাই- বুলি সিবিলাকক বন্দী কৰি নিয়া আপোনা ছিল; আৰু সিবিলাক অগিত পুরোহিত নিার বশী-অৱস্থাৰ দেশৰ সকলো মনে | বিলাকে তুরী বাইছিল; আৰু গোটেইত্যা- দলে দিতে তোমালৈ উলটি, সিবিলাকৰ। মেল থিয় হৈ আছিল। লেমিনে যিহোৱাৰ এলপিতৃবিলাকক তুমি দিয়া সিবিলাকৰ দেশৰ| গৃহৰ সমুখত থকা চোতাল, মাৰ ভাগ বল, মোর মনোনীত নগরর ফাললৈ, পবিত্র করিছিল; কিয়নো সেই ঠাইতেই তেওঁ c.A.B.s-Assam: 0.1.28.] 43
