১;২১-১১; ১৮।) ১ ৰাশি। ৩১ ২১ কোনো নত না নাছিল। লেমন ৰায়। তিৰি শপত্নী আছিল; সেই ভিবিলাকে সালে পানপাৱোণৰ অলি, আৰু নিৰা- তেন পথে নিলে। বিশে,চলোমন | নোনৰ গৃহ আই পত্ৰিকায় লোণ আছিল;T অৱস্থাত তেৰ কিতাবিলাকে ৰে মন আপনে পৰ একোৱেই নাছিল; টলোমমৰ ৰাজত্ব | নি ত দেৱতাবোৰৰ পাছত চলালে; এই কালত সেয়ে একোৰো মতি গণ্য নাছিল। হেতুকে তেৰ পিৎ দায়দৰ মাৰ ৰে তোৰ ২২ কিলো সমুত ৰমৰ জাহাজবিলাৰ লগত | মন আপিন দগৰ যিহোৱাৰ আগত সিত তাচ্য জাহাজবিলাক আছিল; সেই তাচিৰ মালি। কাৰণ চলোমন চীসোনীয়াতিৰ দেৱী হাবিলাকে সোপ, চপ, দিতি, বন্দৰ, | তাৰ কি কোনীৰাত্য দেৱ যিণ- আৰু মৰা চৰাই লৈ, প্ৰত্যেক তিনি বৰৰ নয় কিন্তু পা চলো। এই ২৩ মৃত এবাৰ এৰা আহে। এই ৰুপে ঐশ। চলোন বিহোৱাৰ কু-আচৰণ কৰিলে, আৰু আনত সলোমন বুজা পৃথিবীত থকা আপনি পিতৃ দাৰধৰ নিচিনাকৈ সকলো ২০ সকলো ৰাহুকৈ এবান। ৰে চলে | ওৰে বিহাৰ পাছত মলিল। সেইকালত মনৰ মনত যি কান দিছিল, তেওঁৰ সেই জ্ঞান, সলোমনে ফিচালেৰ মুখ থকা পৰ্বত কথা কৰিবলৈ গোল পৃথিবীৰ মানুহে মোৰ দেৱতা যিলয়া কমাৰ নিমিতে, তেওঁ লগত সাক্ষাৎ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল। আৰু আলোৰ সন্তানবিলায় দেখা দিলীয় ২৫ আৰু প্ৰতিজনে অপোন অপোন উপহাৰ,T মাল নিমিতে ওখ ঠাই নিৰ্মাণ কৰলে। অৰ্থাৎ পৰ আৰ সোণৰ পাত্ৰ, ব, অত্ৰ, ৰেফিন পৰতীয় তিতাবিলাকে আপোন সুগছি , ঘোড়া, আৰু খছৰ আনে, এই আপোন দেৱতাৰ উদ্দেশে ধূপ বলায় আৰু ২০ ৰুপে প্ৰতি বছৰে আনে। আৰ চলোমনে ৰথ | বলিদান কৰলেই আটাইৰে নিমিত্তে তেওঁ সেই ও অৰাহী লোকবিলাক পোটালে; কে একা পে কমিলে। যাৰ চাৰি ৰথ, আৰু বাৰ বাৰ অখ- ১ পাছে যিহোৱা চলেমিন ওপৰত হল; বেৰ আলি; তে নিতিক নানা ৰংমগত। কিমলো তে মন আনলয় গ্য যিহোৱাৰ আৰু চাৰ লগত যিফালেমতো ৰাখিলে। পঅপগেল; তেওঁ দুবাৰ তেওঁকদৰ্শন লিছিল, ২০ ইবিচালেমত পক শিলৰ নিচিনা, অ| ১• আৰ এই বিষয়ে তেওঁক আৰ লি অন্য দেৱতা- এৰ কাঠক নিয়মিত এক মি গহৰ নিচিনা | বেৰ পাছত যাবলৈ নিষেধ কৰিছিল, কিন্তু ২৮অধিক কৰিলে। আৰু চলোমন বি ঘোড়াৰোৱা যিহোৱাই দিয়া সেই আ তে পালন আছিল, সেই ঘোড়াবেৰ নিচৰৰ পৰ অনা;]১১ নলে। এই হেতুকে যিহোৱাই চলেমিন আৰু সেই ঘোড়াবেৰ ৰকীয়া বেপাৰীতে কলে, তোমাৰ এনে আচৰণ হোৱাত, আৰু মোৰ ২১াল দি লাকোকে আমে। আৰু মিৰ পৰ নিৰম ও ময় হোমক দিয়া বিধিৰিলাক তুমি তিনি অন৷ এখন এখন খৰ দাম যশ চেঞ্চল পালন কৰাত, ময় নিয়ে তোমাৰ পৰা রাত প, আৰু এটা এটা ঘোড়ার দাম এল পাশ| ১২ কাঢ়ি লৈ তোমার দাসক দিম। কিন্তু তোমার কেল কপ; এই দরে সির রায় বিলীয় | ণিত দাদলৈ চাই তোমার দিনতে তাক করি, আৰু অৱনীয় সকলো বলার লিমিয়ে তোমার পুর ভর পর তাক কাটি লম। তাক লায়। ১৩ তথাপি গোনই রাত কাটি নলম; কিন্তু মোয় দাল দাদলৈ চাই আৰু মোর মনোনীত শিল্প- চলো বহুৰি আৰু সেনা। তেওঁৰ চালেমলৈ চাই তোমার পুত্র এক কৈ কম। জি। তেওঁ মৃত্যু। ১০ পা যিহোৱাই ইদোমীয় মদদ মেরে | চলোমন নাই নীয়ের বাRিT চলোমনৰ এজন শত্রু উৎপন্ন করিলে; সেই ' কেও অনেক বিদেশ তিতা, অর্থাৎ মোয়া-1 ১৫ মাইজোম দেয় রাজবংশর লোক। কিয়নো কীয়া, অস্নোনীয়, দোষীয়, চীদেনীয়, আৰু | যি সময়ত দায় ইদেমি দেশত আছিল, আৰু ীিয় তিতবিলাকক প্রেম করিছিল; বি ঘি। | সেনাপতি হোৱাবে হত লোকবিলাকক পু ভিবিলকির বিয়ে যিৱাই ইত্ৰায়েল | শৈ উদোমৰ সকলো পুৰবিলাকক করি- স্যামবিলাক কৈছিল,যে, তোমালোকেশিতর ১ হিল, কিয়নো যোৱাৰ আৰু ইস্রায়েল, মালৈ মোৰ, আৰু লিংকে তোমালো। এটাই লোক ইলোমত দুষ থাকি ইদাম মালৈ আহি নিদিবা, কিয়নো নিতে অৱশ্যে | সকলে পবিলাকক সারি করিলে;) সেই তোমালোকৰ মন নিতর দেৱতারেল খুৰT কালত হব আৰু তার পিতৃ কেনার • নিরেই চলো আনল। Lে কোমীরা দাম চরলৈ যা মনের পলাল; সাত শাহী পী আছিল, আৰু তেওঁর!১৮ তে ি সৰু লৰা আহিল। সিহত, 80
