১ ৰাশি। | চুনৰীয়া অৰীসক মোৰ লগত বিবাহ নিয়ে; যোৱাৰ যিহোৱাৰ আয়ুৰ ভিতৰলৈ পলাই ১৮ কিশো তে তোমাক ইনকৰিব। তেতিয়া বং• গল, আৰু দেখ, তেও যবেদিৰ কেও | বোলে ,,ময় তোমাৰ দিকে ৰজাক আছে, এই বুলি কোনোবাই চললামন বলাক ১৯ কম;এই বুলি ৰং-চেইআদোনিৰ নিমিত্তে | কলত, তে বিহোয়দাৰ পৰ বনায়ক পঠাই বলৈ চলেমিন ৰ ওচৰলৈ গল। তাতে | ৩• কলে, যোৱা, তাক আক্ৰমণ কৰা। তেতিয়া ৰাই তেক আগ বঢ়াই নিবলৈ উঠি আমি। | মায়াই বিহাৰ তালে গৈ তেওক ফলে, তে আগত এপিত কৰিলে; পাহে তেওঁ | মাই কৈছে, তুমি বাহিৰলৈ আহ; তাতে আপোনাৰ সিংহাসনত বলি,অৰু ৰামাৰ তেওঁ কলে, নহয়, ম এই ঠাইতে মমি। তেতিয়া কাৰণে আসন মৃত কলিত, তেও ৰজাৰ সে বয়াই কি বাৰ্তা দি ফলে, যোৱাবে এলে •ালে বহিল। আৰু তেও কলে, মা তোমাৰ তেনে কথা কলে, আৰু মোক এনে তেনে উত্তৰ আগত এৰ সৰু বিষয় নিবেদন কৰে, তাক দিলে। তাতে ৰাই কলে, তুমি তাৰ কথাৰ তুমি ই কৰি। তাতে ৰাই কলে, হে নেই কাধ কৰা, তাক অজিমণ কৰা, পাছত মা, ষোলোক; কিয়নো ময় অপেনিকি ই | তাক মৈদাম দিব; তাক কৰিলে, যোৱাৰে যি ২১ একৰ। পাবে ’-চেই কলে, তোমাৰ কাই নিৰ্দেীৰ ৰক্তপাত কৰিছিল, সেই ৰক্তপাত আদোনিয়াৰ লগত চুলেমীয়া অৰীচগক বিয়া | দেৰি তুমি মোৰ পৰা আৰু মোৰ পিতৃবংশ ২২ দিয়া ওক। তাতে লেমন ৰাই উত্তৰ কৰি। | • পৰ দুৰু কৰি। আৰু যিহোৱাই তাৰ ও আপোনাৰ মাক কলে, আপুনি আদোনিয়াৰ | পাতৰ দোৰ তাৰেই ব্যৰত খব; কিয়নো, লি নিষিয়ে চমেমীয় অবীচগক কিয় খুজিছে? তাৰ মোৰ পিতৃ দায়ূদে নানাকৈ, আপোনাকৈ নিমিত্তেৰখকে খেয়াকহান; কিয়নো সি ধাৰ্মিক আৰু উত্তম দান মানুহক, অৰ্থাৎ ই- মোৰ বড় ককাই; এনে কি, অৰিয়াথৰ পুৰো য়েলৰ প্ৰধান সেনাপতি নেৰৰ পু অনেক হিয়, আৰু চহয়াৰ পুতেক যোৱাবৰ নিমিত্তেও আৰু যিদাৰ প্ৰধান সেনাপতি যেথৰৰ পুত্ৰ ২৩ খোক। পাছে চলেমিন ৰাই যিহোৱাৰ অমাচাক আক্ৰমণ কৰি তৰেলৰ ৰায় বং নামেৰে শপথ কৰি কলে, অদোনিয়াই যদি ৩০ কৰিছিল। তেওঁবিলাক ৰক্তপাত, দোৰ যোৱা- অমোৰ প্ৰাণহানি হোৱাকৈ এই কথা কোৱবৰ যত আৰু তাৰ বংশৰ মূৰত সদাকাললৈকে নাই, তেন্তে কৰে মোক অমুক আৰু তাকৈ | থাকি; কিন্তু দায়ুদলৈ, তেওঁৰ সন্তানবিলাক ২০ অধিক দণ্ড দিকে। এইহেতুকে এতিয়া ঘি জনাই | লৈ, তেওঁৰ বংশলৈ আৰু তেওঃ সিংহাসনলৈ অপোম প্ৰতি অনুসাৰে, মোক সুস্থিৰ কৰি। ৩০ যিহোৱাৰ পৰ সৰ্বদীয় কুশল বি। তেতিয়া মোৰ পিতৃ দাদৰ সিংহাসনত মোক বলে, | যিহোয়দাৰ পুত্ৰ মায়াই উঠি গৈ তেওঁক আৰু মোৰ বংশ স্থাপন কৰিলে, সেই যিহোৱাৰ | আক্ৰমণ কৰি বা করিলে; পাছত অরণত ও বীৱনর শপথ, আনিনিশ্চয়ে অলোনিয়ার প্রাণ-৩৫ নিজৰ ঘৰত কে মৈদাম দিয়া হল। পাছে ৫ দণ্ডবি। তেতিয়া চলোমন রাই যিবোয়া | রাইতেওঁর পদত বিহোয়াদার পুত্র বায়াক কার পুৰ বনায়ক পঠালত, তেও আক্রমণ করি | প্রধান সেনাপতি পাতিলে, আৰু তাই অবিয়া- ২০ তেওক বধ কৰিলে। পাছে রাই অবিয়ার এর পদত চাদোক পুরোহিত নিযুক্ত কৰিলে। পুৱাৰিক কলে, তুমি অনাখোলৈ অপোন | ও তার পায়েরাই মানুহ পঠাই চিমিয়ীক মতাই আধিপত্য ভূমিলৈ যোৱা, কিয়নো তুমিও | আনি কলে, তুমি যিচালেমত আপোনার মৃত্যুর যোগ্য; তথাপি ময় এইসময়ত তোমার নিমিতে এটা ঘৰ সাজি ইয়াত বাস করাহি, আৰু প্রাণ নকরে, কারণ তুমি মোর পিতৃ দায়দর | ৩০ ইয়ার পর কোনো ফলে নেযাব। কিয়নো, আগত প্রভু যিহোৱা দুৰু বৈ মিছিলা, অরু। তুমি বি কিনা বাহিৰ হৈ কিলো দুরী পার মোৰ পিতৃৰ সকলো দুঃখভোগত তুমিও দুঃখ | হব, সেই দিনাই অৱশ্যে তোমার প্রাণ যা, ২০াগৰিছিল। এইরুপে,চীলোত এলীর বংশরা য়াকে পানি; তোমার রক্তপাত, দোষ এবিতে যিহোৱাই কোৱা বাক্য যেন লিয়,I৩৮ তোমারে মৃত থাকিব। তাতে চিমিরীয় এই লিমিয়ে চলেমিনে অবিয়ার পুরোহিতক | বাৰু ফলে, এক উম; মোর প্রভু মহা- যিহোৱাৰ পুরোহিতপদৰ পৰা দূৰ কৰি দিলে। রাতে যেনেকৈ কলে, আপোনার এই দলে সেই ২৮ পায়ে সেই ঘটনার বার্তা যোৱাবলৈ আহিলত, | পরেই কবি। পায়ে চিমিয়ীয়ে অনেক কাল তে যিহোৱা, তার তিলৈ পলাই লৈকে যিলিমত বাল কৰিলে। কিন্তু তিনি শৈ যবেরি শিত ধৰি থাকিল; কিননা,।। বায়র যত চিয়িীর দুই বনী পলাই যোৰ ঘৰ অলোমর ফলায় নাছিল। মাখাৰ পূৰ আধ নামেৰে গাতর রায় বাপি আদোনিয়ার কলীয়া হৈছিল। পাছে। ওচৰলৈ গল। তাতে দেখা, তোমার কী c, A. B. ০.-Assam: 0. T. 22.] ও •
