২ চমূলে। [৫; ১০ -৬; ১৩। নিল্লোৰ পৰ তিলৈকে চাৰিওকালে গড়। কৰি,গেৰ পৰা খেয়লৈকে লেখীয়াবিলাকক ১• নিৰ্মাণ কৰিলে। পাৰ দামুদ মেৰে বৃ িপাই। আঘাত কৰিলে। মহান হল; কিনো বাহিনীবিলাকৰ ঈ যিহোৱা তেওঁৰ সঙ্গে সঙ্গে আছিল। যিকালেমলৈ নিয়মচ অনা। ১১ পাছে তুৰৰ ৰাহীৰমে দাদৰ ওচৰলৈ দূঃ ৬ পাছে, দায়ূদে পুনৰায় ইয়েলৰ আটাই পঠালে, আৰু এৰ কাঠ, কাঠমিত্ৰীবিলাক। * মনোনীত ত্ৰিশ হাজাৰ লোক গোটালে। আৰজিমিৰীবিলাক পঠাই দিলে, আসিহঁতে ২াৰ পাড়ে দায়দ আৰু তে লগৰ আই ১৭ দায়দৰ নিয়ে এটা গৃহ নিৰ্মাণ কৰিলে। তাতে, লোকে উঠ, ঈৰৰ নাম অৰ্থাৎ কব দুটাৰ যিহোৱাই যে ত্ৰাসেৰ ওপৰত তেওঁক ৰজা মাঝত বা বাহিনীলাকৰ যিহোৱাৰ পাতিলে, আৰু আপোন প্ৰজা ইত্ৰায়েল লোক। নামেৰে এখ্যাত সেই ঈৰৰ চক বালি-ফি- বিলকিৰ নিমিত্তে তেওৰ ব্যৰ উন্নতি কৰিলে, ৩ দীৰ পৰ আনিৰলৈ যাত্ৰা কৰিলে। পাছে তাক দাদে বুঝিলে। লিবিলাকে ইশৰৰ চক এখন নতুন ৰথত তুলি, ১৩ দায়দে বিৱণৰ পৰা অহাৰ পাছ, যি পৰ্বত থকা অৱীমাদবৰ ঘৰ পৰ উলিয়ালে; চালেমত আন আন তিতা আৰু উপপত্নী ললে; অবীনদবৰ পুতেক উ আৰু অহিয়োৰে সেই তাতে দায়দৰ আৰু অধিক পো জী অম্মিল। ৪ নতুন ৰথ চলালে। সিবিলাকে পৰ্বত থকা ১৪ বিৰুচালেমত তেওঁৰ যিবিলাক পুত্ৰ সম্মিল, সি অবীনাদবৰ যাৰ পৰ। ঈৰৰ চলুকে সৈতে | বিোকৰ নাম এই এই চমুৱা, চোবব, নাম, ৰথখন উলিয়াই আনিলে, আৰু অহিয়ো সুক ১৫ চলোমন, যিৰ, ইলী, নেকগ, যায়, ৫ আগে আগে চলিল। দায়দ আৰু ইস্ৰায়েল ১৬ইলীচামা, ইলিয়া, যা ইলীফেল। আটাই বংশই যিহোৱাৰ আগত, দেবদা ১৭ পাছে গায়দক ইস্ৰায়েলৰ ওপৰত ৰজ অভি। কাঠৰে সকানন বাদ্যযন্ত্ৰ আৰু বীণা, নেবল, ষেক কৰা সংবাদ পাই আটাইপলেখীয়াবিলাকে ধৰি, এটিতল, আৰু ভোটল আল বই দাযুদক বিচাৰি উঠি আহিল। দায়ূদে তাকে] ৬ ৰ দেখুৱালে। পাছে সিবিলাকে মাখোনৰ ১৮নি দুৰ্গলৈ নামি গল। কিন্তু পললীয়াবিলাকে। মড়া মৰা ঠাই পালত, গহলে দিলখোৱাত ১৯ আ২ি ৰফায়ী উপত্যকা জৰি ললে। তেতিয়া | ভাই যত মেলি যিহোৱাৰ হুক ধৰিলে; দাচুদে যিহোৱাৰ গুৰিত সুধিলে, ময় পলেীয়া | তেতিয়া উলে যিহোৱাৰ ক্ৰোধ প্ৰললিত বিলাকৰ বিৰুদ্ধে উঠ ঘাম নে? তুমি সিহঁতক | লত, তাৰ ব্যক্তিৰ নিমিত্তে কৰে সেই ঠাইতে মোৰ হাতত সমৰ্পণ কৰিব নে? তাতে যিহোৱাই তাক আঘাত কৰিলে; তাতে সি সেই ঠাতে দায়দক কলে, উট যোৱা; কিয়নো ময় নিয়ে | ৮ৰিৰ চকৰ কোষত মাৰিল। যিহোৱাইউক পলোয়াবিলাকক তোমাৰ হাতত সমৰ্পণ কৰিম। | আঘাত কৰাৰ কাৰণে দামুদ মত অসন্তেৰ • পাছে দায়দে বাল-পরীমলৈ আহি ভাত | পালে; পাছে সেই ঠাই নাম পের লিংক আঘাত করিলে, আৰু কলে, যিহোৱাই] (তর আঘাত রাখিলে; আজিলৈকে সেই মোৰ শত্ৰুবোৰক মোর সমুখত, বাণ পানীয়। ৯ নাম আছে। আৰু দায়দে সেইদিনা যিহোৱা সেতু তার দরে দিলে; এই কারণে সেই| লৈ ভয় লাগি কলে, বিহোৱাৰ চক মোর ঠাইর নাম বল-পরীম (ভঙ্গ স্থান) রাখা হল। ১০ ওচৰলৈ কি রূপে আবিব। এই হেতুকে কাছে ২১ সেই ঠাইত সিহঁতে আপোনাবিলাকৰ মূৰ্ত্তিবোর | যিহোৱাৰ চক দায়দর আগলৈ আপোর এড়ি গল; তাতে দায়দ আৰু তেওঁর লোকবিলাকে ওচৰলৈ আনিবলৈ ইচ্ছা করি, বাটর পানি সেইবোৰ লৈ আহিল। ১১ গাতীয় বেদ-ইদেমির ঘরত থলেগৈ। যিহোৱাৰ ২২ তার পাছে পলোয়াবিলাকে আকৌ আহি | চক গাতীয় ওবেদ-দোম ঘরত তিনি মাহি ২৩ রফায়ীম উপত্যক সুরি ললে। তাতে দাযুদে। খালি; তাতে যিহোৱাই বেদ-দোমক আৰু যিহোৱাৰ রিত সুধিলত, তেওঁ কলে, তুমি উঠি! ১২ তার গোটেই যাক আশীর্বাদ করিলে। তার মোবা; কিন্তু সিহঁতৰ পাছফালেদি বুৰি গৈ, ] পাছে যিহোৱাই ঈরর দুকর নিমিত্তে বেদ- মুনি গছ কেইজোপাৰ সমূখত সিত আগত ইদোমৰ ঘৰ আৰু তাৰ সকলোকে আণাদ ২৪ উপস্থিত হব। সেই বৃদি গাছ কেইজোপার করিছে, এই বুলি দীদের আগত কোৱা হল; আগত সৈন্য যোৱাৰ নিচিনা শবদ শুনিলে, তাতে দায়দে গৈ ওযে-ইমের ঘরর পর তুমি উদ্যোগী হবা; কিয়নো তেতিয়াই যিহে আনন্দেরে ঈরর লুকে দায়দর নগৰলৈ বাই পলোয়াবিলাকৰ সৈন্যসামন্তক আঘাত | ১৩ আনিলে। আৰু যিহোৱাৰ চক বৈ অনা- কবির অর্থে তোমার আগত যাওতা হব। বিলাফ দুধে আগ বাঢ়ি গলত, জে এটা প ২৫পাছে দায়ূদে যিহোৱাৰ অন্তি অনুসারে কাৰ্য আৰু এটা পুষ্ট গরু পোৱালি বলিদান
