বিচাবিক। [১৪; ৩-১৬; ৬। জানোতইকৈ-সুন্দৰী? নয় নিবেদন কৰে, শশৰ মিছিল, আৰু তেওঁৰ হাত পা বেড়ী তাইৰ সলনি তাতে তোমাৰ পিতা বক। তাতে | ধৰি পড়িল। পাছে তেও গাধৰ গাল, এভাল চিতানে সিহঁতক কলে, এই ময় পৰেী-T কেহ পাইত মেলি কে লৈ, তাৰেই ৰাইতলৈ কোনো বিম ব্যৱহাৰ কৰিলেও লিংক্স। ১৬ এক লোক বা কলি। তেতিয়া চি- ৪ এৰিত ময় নিৰ্দোৰী ম। পাছে চিতোলে গৈ | | ঢোমে ফুলে, তিনি শ শিয়াল ধৰি, মেয়ে মেয়ে টি দুলাল গাধৰ গলিৰ তালেৰে দ’ৰ উপৰি দম [ভাল নেজত এটা এটা আৰিয়া বান্ধিলে। পাছে | কৰিলেন; সেই আৰিয়াত লগাই, পলোয়াবিলাক গাথৰ গাল হাজালেৰে এক হাজাৰ থিয় হৈ থকা পকা ধানীৰ মাঝত এটি দিলে; | লোক মিশে। তাতে বা মুঠি, আৰু নোদাৱ থিয় হৈ থকা | ৭ পাহে কৈ এটাই, হাত পা লেইছড়ি- ধান, আৰু মিতবৃৰ বাড়ীদেৰ পুড়ি পেলালে। ভাল পেলাইলে; তাতে সেৰ নাম ৰাম- ৮ তেজিৰ পলোয়াবিলাকে সুধিলে, এই কাম | ১৮ লেহী (ল। পাছে তেয় বড়কৈ পিয়ালগাত,
- কোনে কৰিলে? মানুহে কলে, তিমীয়াৰ। তেযিহোৱাৰ আগত প্ৰাৰ্থনা কৰি বলে, তুমি
| কোৱায়েক চিমুচোনে এই কাম কৰিলে, কিয়নো। আলোৰ এই সময় হাতেৰ এই মহানিয়াৰ তাৰ শহুৰেকে তাৰ ঘৈনীয়েকক লৈ তাৰ সখী কৰিলা; এতিৰ ময় পিয়াহত মেিসই য়েক দিলে; তাতে পলোয়াবিলাৰুে আহি ১৯তিৰ হাত পড়িম; তাতে ফিহোৱাই লেহীত সেই তিক্ততাক আৰু তাইৰ বাপেকক দুই দি | থকা, কুণ্ড, মিচি দ ঠাইত খিল কালি বা • পড়িলে। পাছে চিচোনে সিহতক কলে, তহঁতে উলিওৱাত, তাৰ পৰ পানীওলাল। তেতিয়া তেওঁ যদি এনে কাম কৰা লোক, তেন্তে ময় তাৰ অল পান কৰি প্ৰাণত ওত পাই চেতন পালে; ৮ ওপৰ প্ৰতিকাৰ নেসাবধামনে নেড়ে; ইয়াকে এই হেতুকে তাৰ নাম অনিকোৰি প্ৰাৰ্থনা কৈ তেওঁ নিৰ্দয়ালে সিহঁতক প্ৰহাৰ কৰি | কৰা অলৰ তুমু খা হল; সে এতিয়ালৈকে সিহঁত অধিক লোকক বধ কৰিলে; পাছে তোলেহীত আছে। পলোবিলাক দিতে | এথম শিলৰ হালৈ গৈ তাতে থাকি। বিশ বলৈকে ব্ৰায়েৰ বিচাৰ কৰিলে। ৯ সেইসময়ত পললীয়াৰিলাকে উঠি গৈ বি। চিমচে পতন। তেওঁ প্ৰতিকাৰ সধা, •দতি ছাউনি পাতি লেীত ব্যাপিল। তাতে যি: | আৰু তেওঁৰ মৃত্যু। দাৰ মানুহবিলাকে সুধিলে, তোমালোকে আমাৰ বিৰুদ্ধে কেলেই উঠি আহিলা? সিহঁতে কলে, পাছে টিটোনে চালৈ গৈ, হাত এজনী আমি চিমচোনক বহিবলৈ আহিলো,সিমা বেশ টিক দেখি তাইৰ লৈ গলা লৈ যেনে কৰিলে, আমিও তাক তেনে কৰিবলৈ। তাতে, মিচোন এই ঠাইলৈ আহিল, এলে ১১ আহিলো। তেতিয়া যিদেৰ তিনি হাজাৰ লোকে | শনি যাতীয়হতে তেওঁক বেৰি ববি, নগৰ । এম শিলৰ হলে নামি গৈ চিমচোনক কলে, | দুৱাৰ কাই ওৰেডি তেওঁলৈ পৰি পলোয়বিলাক যে আমাৰ শাসনকৰ্তা, তাক থাকিল, আৰু ৰাতিপুৱালৈকে থাক, দিন হলে 'তুমি নেজানা নে? তেন্তে আমাৰ বিৰুদ্ধে এইটা আমি তাক বধ কৰিম, এই বুলি কৈ ওয়েতি কি কাম কৰিলা? তাতে তেওঁ সিবিলাকক কলে, ৩ মনে মনে থাকিল। কিন্তু চিনে মাৰ নিশ- সিহঁতে মোলৈ যেনে কৰিলে, ময়ো সিতিলৈ লৈকে শুই থাকি মাৰ নিশাতে উট, গৰুৰ ১ তেনে কৰিলো। সিবিলাকে তেওঁক কলে, এতিয়া | হাৰ দখলপা, আৰ খুচ দু হাতেৰ খা আমি পললীয়াবিলাকৰ হাতত লোখাই দিবৰ উঘালি ভাতে সৈতে কাত তুলি, মিশৰ অৰ্থে তোমাক বাছি নিবলৈ নামি আহিলো। আগত থকা পৰ্যন্ত টিলৈ লৈ গল। চিমচোমে লিৰিকল, তোমালোকে মোক। তাৰ পাছত তেওঁ চোৰেক উপত্যকা একা ১৩ বধ কৰে বুলি শখ। লিৰিলাকে কলে, | লীলা নামেৰে এজনী ভিীর প্রেম মা নহয়, কেৱল আমি তোমাক শকতুকে বাতি নি গল। তাতে পলীয়াৰিলায় অধিপসি- সিহঁতৰ হাতত সোধাই দিম। আমি নিয়ে লাৰুে তাইৰ ৰিলৈ আমি তাই কল, তা তোমাক বধ নকরে। পাত্রে শিবিলাকে গছ লাই, কিহত তার এনে মহবিল আলো সতুম লেৱে তেওঁক বাড়ি সেই শিলৰ প লৈ আমি তাৰু দুর্থতি কৰিবলৈ কবির নিমিত্তে ১৪ শত। পায়ে তেও লেহী পাল, পললীয়া বিয়ের তাক বলে পারি, তার বু ম; কে বিলাকে তেক পইড়কৈ অৱনি কৰিলে। করিলে আমি চিনে কে এম রুল তেতিয়া বিহার আর তের ওপর স্থিতি। রুপ দিম। পাছে দলীলাই মিচানক লে, . বলত, তেওঁর আহত ৰা লেদুগ শুয়ে পড়া বিনয় করে, কিন্তু তোমার এ মহাবল : 238 . • • • • • • •
