পৃষ্ঠা:Ratneswar Bora Poem.pdf/৪৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

বন্ধুলৈ

সাৱধানে ফুৰিবা বন্ধু
ছিৰাল ফটাদি ফাটিছে এতিয়া
মানুহৰ হৃদয়ত সেউজীয়া
প্ৰেমৰ মন্দিৰৰ দেৱাল
সংকুচিত মন বৃত্তৰ পৰিধি

সময়ৰ তেজাল ঘোঁৰাত উঠি
কদমত দৌৰিছে মানুহ
ক’ত সেই তৃপ্তিৰ সোণালী আপেল
অথবা শান্তিৰ এচলু জল

সাৱধানে ফুৰিবা বন্ধু
পুহৰ জুহালৰ কাষত স্বজনে স্বজনে
নোপোৱা এষাৰি উত্তাপ ভৰা আলাপ
দুপৰৰ অভ্যাগতলৈ এমুঠি চাউল
অথবা বস্ত্ৰহীনলৈ এখনি বস্ত্ৰ

এতিয়া মানুহ মানুহৰ পৰা বহু নিলগত
বন্ধ দুৱাৰ বন্ধ জপনা
মানুহ চেঁকুৰিছে ঘানীৰ ঘোঁৰা হৈ
কিছু সোণালী আপেলৰ সন্ধানত।

(পূৰ্বপ্ৰকাশঃ দৈনিক জনমভুমি, ১৬/০৯/১৯৯০)

৪৮। এমুঠি বনকৰা কিংখাপ কবিতা