এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৩
দিহা নামৰ সম্ভাৰ
পদঃ-
নিস্তাৰ কাৰক নাহি হৰি নাম বিনা,
কতো গোপী বোলে সখি কৃষ্ণ কথা শুনা।
ব্যস্ম বাহুত
মধুৰ বেণুক আনি অধৰে অৰ্পিয়া॥
ৰন্ধ্ৰ মধ্যে কোমল আঙুলিচয় চালি,
যেতিক্ষণে বাংশী ডাক দেন্ত বনমালী।
তাক শুনি দেৱনাৰী সমস্তে মুচ্ছিৰ্ত,
কাম বাণে চিত্ত আতি হুয়া জৰ্জৰিত॥
বস্ত্ৰ মহা মোহ হুয়া পৰে,
স্বামীৰ কাষত পাছে লজ্জা হোৱৈ বৰে।
হেন হৰি যেখনে বাংশীক নাদ কৰৈ,
গৰু মৃগ গণৰো তেখনে চিত্ত হৰৈ॥
নাম ধৰি ধেনুক ডাকন্ত বাংশীৰায়ে,
নদীসবো শুনি স্তম্ভি থাকৈ মৌনভাৱে।
কতো গোপী বোলৈ সখিসব শুন শুন,
গোপজনে সেখনে বনাৱে কৃষঅণ গুণ॥
বাংশীৰ নিধানে হৰি ডাকি আনা ধেনু,
শুনি তৰু লতা প্ৰেমে পুলকিত তনু।
কিমতে বৰ্ত্তিবো হেন কৃষ্ণক নেদেখি,
সুন্দৰ অধৰে সেবে কৰে বাংশী ধ্বনি॥
