এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
প্ৰথম দৃশ্য ৰ বাহিৰ ৰা এমনিতেই গচা কথা? শিবাৰ সচা, প্ৰাণনাথ! ঘোম আকাশ মেঘ গানি; তাৰ মাজে বিলী হাঁহিমকনি; প্ৰভাত নয়োগ; শাৰী জোনাক; বসন্ত। ননিত কুসুম নুবাদ; আৰু মোৰ এলতি মনজৰ বাবে হৃদয়ৰ ব্যাকুল বেন যেনে সমা, জগতত ইও তেনে সভা বুলি না, প্ৰাণনাথ। এ—িশ যদি ২ চা নহয়? শিদি ই নহয় শা, তেতে প্ৰাণেশ্বৰ। ঈশ্বক সা কৰি অহা ও মানি, হোৱা তেৰে তুমি মোৰ হেৰোৱ ৰতন। এম-অহয়, মোৰ বিশ্বাস হোৱা নাই। এই কথা মানি ল কোৱাৰ আগতে তুমি মোখ বিশ্বাস গোৰা। অনিব লাগে মই বিশ্বাস তোমাৰ লাভ নেই - ভিউ এতিয়াও গোৱা নাই হয়ে তোমাৰ। এতিয়াও শীলন বিয়ত উঠাই-মুৰাই ৭২