পৃষ্ঠা:2015.450961.Kamrup-Ed-1st.pdf/৫৬

কঠোৰ তলত মই আচঝে ইৰে নইলে তল সিকি ইমাতে মিশৰ মোৰ এই দেই- এবি পুনি। শৰা মই; সং উপণে মোৰ। আফট এবাৰ শুনি চোৱা মিজ গুণি। এই ছেন প-লাৱশ্যও পেযেছে। কেতিয়াৰ লাভ কৰা যায়। কিন্তু তুমি নিশি বলিত এই মৌলগলি। সি দুটি নিত আৰু উৰুত তোমাৰ বাকলি খান পিণ্ডি, হেয় কৰা কিয় এই গীঃ বিৰ। চম-পুতি সেই ন-যুগল কৰি অনাদৰ তোৰু কৰা সি কিয়? কিয় বাৰু দিনে-তি কায়ক্লেশে স্বগীয়তি এইদৰে পেলোৱা মোন? যদি তুমি আন তপ লিখেছেন, অতি স বুলিলেহেতেন। কিন্তু তুমি শাক পলা বিদেখিছো নিজেই এই সেই মাগী; নি যে অতি লগা সপেনে ভূষিত , তাৰ স্পৰ্শ কি মতে নো সৰি, পৰ! তোমাৰই লা লাম হেত। এতিয়াও ক ম ল এৰি যোৱা কমে ধিনমিত।