এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
[ তৃতীয় অ-১ম দৃশ্য আশ্ৰমৰ উদাসীন সালে শাক। কিন্তু মোৰ কি পোৰ। কপাল। কোনে যেন নিকুত নিজে কি নিৰু লতাৰে নবীন যৌন-মুগ্ধ এই অগৰ। প্ৰশৰ নিস্ফল কাহিনী। আশ্ৰম নিকুমপ, ডগা বিয়া এখনি বাহি ৰা-তল যেন লাগিছে উকা। | শেষ মূৰ। বিজয়া--আক সথি। নকৰা বোৰ। আশ্ৰমৰ নিকুও তোমাৰ দুখতে চোৱা ৰাক কেনে ম্ৰিয়মান। জয় পৰি গল ফুল, চৰায়েও গত এৰি নিতাল মাৰিলে। দেখি ক’ব সকলোৱে পাৰ তীৰ লাগাই আমণ্ড অকাল বসন্তু কৰিছিল সুচনা এদিন; জগতেই লই গল তে তাৰ সকলো ধী। পাৰ্বতী ঠুকাঢ়ি ) হে দেয় বনস্পতি। এই অঙ্গী পৰাধ কৰিা সকলো; শেষবাৰ নাও এতি। অগীৰ কাৰণে হল পথৰ হৰৰ কোপত! তুমি হে দেবিকে। এই বাচিখা- পাতৰ কলা নি, কি কৰি উৰ। আ ৰু শ্ৰমৰ অধিবাসী সকলোটি-না মাখক-