এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
দ্বিতীয় অব
প্ৰথম দৃশ্য
মহেশামৰ কাষৰ ফুলনি; অঙ্গাসল
সোমাই আহি গায় আৰু মাচে।
মুৰি উঠিছে মাধৱী মঞ্চৰী,
| শুৰি মোেৰা কুল
মদনৰ ধৰু ৰচি নিলে পুৰু-
ই নো কি সৰগী ভুল!
আহ আহ। সাক্ষি, নবীনা মাধৰি!
| আ আহা আজি, কাঞ্চন! কবি।
অভিমান, প্ৰেম,--
| ফুল। ফুল। অগ্নি-ফুল!
(নেপথ্যত-লায়ন, নৰ্তকীসকল! অকালতে
যৰ গীত গাই কিয় সকলোৱে
অনৰ্থক অমল কৰি সূচনা।
নানা নে, যোগেশৰ বহি যোত।
১ম অপসী , হেৰা? কাৰ এনে কঠোৰ দেশ?
বায়ে নিয়ে এই মধুৰ সঙ্গে ,
| কি তেনে নিয়ে বাবা আমাক ইয়াত।
২য় অস্পৰশমীতে মহেশৰ সাধনা আশ্ৰম;
নৃত্যত তপস্যৰ ৰায় খুলি
এমেৰ কোেনাই নিয়ে বাণ।
