এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২০
হৰিশ্চন্দ্ৰ উপাখ্যান।
দেৱতাৰ শ্ৰীক, লভিয়া প্ৰজাৰ,
আনন্দে নধৰে চিত॥ ৫০৩
সবাৰো মাজত, উজ্জ্বল বিমান,
কৈলাস সম মন্দিৰে।
দিব্য সিংহাসনে, বসিয়া নৃপতি,
চলি যান্ত ধীৰে ধীৰে,
ইন্দ্ৰৰ যতেক, পৰিষদ আছৈ,
মিলিল ৰাজাত আজি।
আনন্দিত চিত্তে, ভাৰ্য্য়াৰ সহিতে,
ক্ৰীড়া কৌতুহলে হাসি॥ ৫০৪
নানা বীণা বেণু, মৃদঙ্গ বজাৱে,
গন্ধৰ্ব্বে গাৱয় গীত।
মুখ্য মুখ্য অপে স্বৰা গণে কাছি,
আগত কৰয় নৃত্য॥
কতো যোগাৱয়, কৰ্পুৰ তাম্বুল,
কতো জান্তে হাত ভৰি।
কতো দুইপাশে, চামৰে ঢুলয়,
মাথে শ্বেতছত্ৰ ধৰি॥
অমৃত প্ৰভৃতি, যত দেৱ ভোগ,
আগতে যোগায় আনি।
