সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:হৰিশ্চন্দ্ৰ উপাখ্যান.djvu/১১৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১০৯
হৰিশ্চন্দ্ৰ উপাখ্যান।

সহগামী যাও কৰ্ম্মে যেন যুৱাই হোক।
ধৰিবে নোৱাৰো এই মহা দুঃখ শোক॥
হেন জানি প্ৰভো আৰু নকৰা নৈৰাশ।
তোমাৰ লগতে কৰো অগনিত জাস॥ ৪৪১
ৰাজা বোলে বান্ধৈ তভো বোল এই বাণী।
অগনিত পড়িয়া মৰিবো তিনি প্ৰাণী॥
উঠিলন্ত ৰাজা দিয়া এহি সমিধান।
গঙ্গাতীৰে নিৰ্ম্মিলা বহল চিতাখান॥ ৪৪২
কৰন্ত সত্বৰ আতি মৰিবাক লাই।
আনিল সুখান কাষ্ঠ ছয় মহাৰাই॥
কেতিক্ষণে প্ৰাণ যাইবে চিতে উত্ৰাৱলে।
স্নানিলন্ত গৈয়া দুয়ো নামি গঙ্গাজলে॥ ৪৪৩
মৃতক পুত্ৰৰ গাৱ ধুৱাইলন্ত আনি।
গঙ্গাক নমিয়া উঠিলন্ত দুই প্ৰাণী॥
পুত্ৰক চিতাত তুলি লগাইলন্ত জুই।
সুৰ্য্য়ক নমিলা পাছে কৃতাঞ্জলি হুই॥ ৪৪৪
কৰযোড়ে অগ্নিকো কৰিলা প্ৰদক্ষিণ।
বিষ্ণুক চিন্তিয়া দুয়ো ভৈল ভয় হীন॥
প্ৰাণত নিস্নেহ হুয়া কৰি মন সাস।
হৰি হৰি বুলিয়া বহ্নিত দিলা জাস॥ ৪৪৫