পৃষ্ঠা:স্ত্ৰী-পৰ্ব্ব.djvu/৬৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৩
নাৰী পৰ্ব্ব

একাদশ অক্ষৌহিনী সাজি সেনাগণ।
লগত সহায় আৰু লৈলা বীৰগণ॥
শুনি ভীত ভৈলা পাছে ভীম ধনঞ্জয়।
শেষে সংযোজিলা অনি অল্প সেনাচয়॥
কেৱল কৃষ্ণক মাত্ৰ আমি সখা পাইলো।
তাহান সহায়ে সমৰক লাগি গৈলো॥
তথাপিতো ৰণ মাজে বুলিলো দুনাই।
শুনা দুৰ্য্যোধন বিৰোধত কাৰ্য্য নাই॥
কাঢ়ি লৈলা তুমি মোৰ সবে ৰাজ্যভাৰ।
বাকলি বসন ফল মুলেহে আহাৰ॥
বণত ফুৰিলো আমি দণ্ডে যুগ যায়।
সুখে ৰাজ্য কৰা তুমি দুৰ্য্যোধন ভায়॥
এভো ৰাজ্য এড়ি যদি দিবাহা আমাৰ।
তেবেসে আমাৰ তুমি আমিয়ো তোমাৰ॥
বোলোহোঁ তোমাত জ্ঞাতিগণ ৰক্ষা কৰা।
দুয়োঘৰ ৰহোক কন্দল পৰিহৰা॥
এহিমতে অনেক বুলিলো বাৰম্বাৰ।
তথাপিতো নুশুনিল তনয় তোমাৰ॥
গুণি চোৱাঁ মাৱ আমাসাত দোষ নাই।
বাৰে বাৰে কতনানো বুলিলো বুজাই॥
প্ৰতিজ্ঞা পালনে ক্ষত্ৰিয়ৰ আছে ধৰ্ম্ম।
তাক নাচৰিলে আই সিজয় অধৰ্ম্ম॥