পৃষ্ঠা:স্ত্ৰী-পৰ্ব্ব.djvu/৬১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫১
নাৰী পৰ্ব্ব

কতোকালে নৃপতিৰ কৃপা মিলিল।
দয়া কৰি মোক ইন্দ্ৰ প্ৰস্থ ৰাজ্য দিল॥
তাক দেখি দুৰ্য্যোধন নসহিল গাৱ।
শকুনিৰ সহিতে পাতিলা কুট ভাৱ॥
জন্মাবধি বহু হিংসা আমাক কৰিল।
তথাপিতো তাৰ মনে দয়া নোপজিল॥
মোক মাতি আনি পাশা খেলক পাতিলা।
ৰাজ্য কাঢ়ি লৈলা বনে আমাক খেদিলা॥
জানা মাৱ যদি বিষ বৃক্ষক ৰোপয়।
আপুনি কাটিলে তাৰো মহাপাপ হয়॥
হেন মতে শাস্ত্ৰত কহয় মুনিগণ।
তথাপিতো তাকে নুগুনিল দুৰ্য্যোধন॥
নথৈলেক বাকী আৰু দুৰ্য্যোধন ভাই।
বনে বনে ভ্ৰমাইল যেহেন দীন প্ৰাই॥
তাক সুমৰিলে মোৰ বিদৰে পৰাণ।
হৰি হৰি জীৱন নগৈল কিকাৰণ॥
নমৰি আছিলো হেতু পুনঃ আসি ভৈলো।
ধৌম্যক পাঞ্চয়া নিজ ৰাজ্যক মাগিলো॥
নুশুনিল ঋষি বাক্য ৰাজ্যক নিদিল।
তাক শুনি মোৰ মনে বিষাদ জন্মিল॥
পূৰ্ব্বে যেন নিয়ম কৰিল দুৰ্য্যোধন।
তাহ নিস্তাৰিয়া আনিলেক নাৰায়ণ॥