পৃষ্ঠা:স্ত্ৰী-পৰ্ব্ব.djvu/৪১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩১
নাৰী পৰ্ব্ব।

শিবিৰে প্ৰবেশি কৰিলোহো মহামাৰ।
সবান্ধৱে পঞ্চালক কৰিলো সংহাৰ॥
দ্ৰৌপদীৰ পঞ্চ পুত্ৰ আছিল শয়নে।
শিৰশ্ছেদ সবাৰো কৰিলো জনে জনে॥
ৰণ শেষ পাণ্ডৱৰ আছে সাত জন।
কৃঞ্চ যযুধান পঞ্চ পাণ্ডুৰ নন্দন॥
সংক্ষেপে সকলো কথা বুলিলো তোমাত।
অনুশোচ নকৰিবা নৃপতি আমাত॥
শক্তি অনুসৰি কৰিলোহো আমি ৰণ।
তথাপি নভৈল জিত বুললো বচন॥
এতেকতে হে ৰাজা পাৰহৰা শোক।
দুনাই নেদেখিবা আউৰ দুৰ্য্য়োধন পোক॥
যদি মৰা শৱ চাহিবাক আছে মন।
তেবে কুৰুক্ষেত্ৰে তুমি কৰিয়ো গমন॥
তহিতে আছয় পাণ্ডৱৰ পাঞ্চ ভাই।
এবে মহাৰাজ আমি ভৈলোহো বিদায়॥
এহি বুলি ৰাজাত মেলায়া তিনি বীৰ।
কৃতবৰ্ম্মা চলি গৈলা আপোন মন্দিৰ॥
হস্তিনা নগৰে গৈলা কৃপ মহাশয়।
বদৰিকাশ্ৰমে গৈলা দ্ৰোণৰ তনয়॥
অনন্তৰে অন্ধৰাজ মনত বিকলে।
পাইলা যাই কুৰুক্ষেত্ৰ নাৰী সম দলে॥