। সুৰভি।
(চিত্ৰ দৰ্শনে)
সহসা বেসুৰো কৰি দুটি হৃদি বীণা।
কোন নন্দনেৰ বনে,
খেলিতে মলয়া সনে,
গিয়েছে সুৰভি মেয়ে ভুলিয়া আপনা।
এসেছিল পথ ভুলে,
মা বাপেৰ স্নেহ কোলে,
সহসা ভেঙ্গেছে ঘোৰ, খেলাৰ বাসনা।
তাই সে গভীৰ ৰাতে,
গেছে স্বৰগেৰ পথে,
ধৰাৰ বাঁধন খুলি, স্নেহেৰে কামনা।
কে কৰে মৰুৰ মাঝে ফটায়েছে ফুল।
কবে এই ধৰা পৰে,
পাৰিজাত শোভা কৰে,
সুৰভি কে লভে কোথা, এ যে শুধু ভুল।
ত্ৰিদিবেৰ শোভা ৰাশি,
ধৰায় কে দেবে আসি,
দৰিদ্ৰ মানব বুকে আকাঙ্ক্ষা বিপুল।
সুখেৰ স্বপন প্ৰায়
চকিতে মিলাল হায়,
শুধু ভেঙ্গে দিয়ে গেল দুটি হৃদি কুল।
স্বৰ্গেৰ সুৰভি সে যে সুৰভিৰ প্ৰায়।
মধুৰ সুবাস ধাৰা,
ঢালিয়া জগতে সাৰা,
চলে গেছে মুগ্ধ কৰি মানব হিয়ায়।
সুৰভি পৰশ কৰে,
কে কোথা পেয়েছে ভবে,
শুধু অনুভব কৰ শিৰায় শিৰায়।
স্মৃতিৰ নিৰালা ঘৰে,
জাগাইয়া অশ্ৰু, থৰে,
স্নেহ মন্দাকিনী ধাৰ সিঞ্চিও তাহায়।
শ্ৰীসৰোজ কুমাৰী দেবী।
