এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
[৩৯]
ঘোড় ধৰি আনিলেক ৰাজাৰ বচনে।
অৰ্জ্জুনক যুঝিতে সমুখ ভৈল ৰণে॥
বৰ বৰ বীৰগণ গৈল আগুৱাই।
সুধন্বা সুৰথ গৈল তাৰা দুই ভাই॥
পাত্ৰ মন্ত্ৰী সহিতে নৃপতি গৈলা ধাই।
হস্তি ঘোড়া ৰথী ৰথ সীমা সংখ্যা নাই॥
বাদ্য ভণ্ড শবদে পুৰিল দশোদিশ।
অন্যে অন্যে প্ৰজাগণে উসমিস॥
অৰ্জ্জুন বদতি শুনিয়োক কামদেৱ।
তু্মি বিনে ঘোড়াক ৰাখন্তা নাহি কেৱ॥
পুত্ৰ অনিৰূদ্ধ সমে তুমি হুয়ো সাজ।
অনুশাল যুবনাশ্ব আদি মহাৰাজ॥
সাত্যকি যে কৃতবৰ্ম্মা আৰু নীলধ্বজ।
কৰ্ণ সুত বৃষকেতু হোৱন্তোক সাজ॥
শুনিয়োক সাত্যকি কৃতবৰ্ম্মা অনিরূৰূদ্ধ।
কোন কালে শুনিছা যাদৱে ভঙ্গ যুদ্ধ॥
তোমাৰ হাতত বাপে দিলন্ত আমাক।
প্ৰভাতে আমাক বুজাই বাপে দিলে হাক॥
ধনঞ্জয় সখি মোৰ প্ৰাণতো আচল।
মই যাইতে নাপাৰো তোমৰা সবে চল॥
প্ৰাণান্তিক হন্তে সখি মোক নেৰিবাহা।
হেন বাক্য বুলিলন্ত জগতৰে নাহা॥
