পৃষ্ঠা:সুধন্বাবধ পৰ্ব্ব.djvu/৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

পাতনি।

⸻◆⸻

 মহাভাৰত অশ্বমেধ পৰ্ব্বৰ অন্তৰ্গত “সুধন্বধ” নামৰ এই থিখনী প্ৰকাশ কৰা গল। অতি প্ৰাচীন কালৰ লিখা দুখনী পূৰণ পুথি চাই ইঁয়াক বহুত কষ্টেৰে তুলিলোঁ। সেই দুয়োখন পুথিৰ আখৰ ইমান অস্পষ্ট যে মাতিবলৈকে টান, অনেক ঠাইত অৰ্থ কৰিব নোৱাৰি যেনে আছে তেনে ৰাখি দিছোঁ কোনো কনো ঠাইত নিজৰ ধাৰণা অনুসাৰে পদ পূৰ্ণ কৰিয়েই দিছোঁ। দুই দৰে বঢ়া-টুটা অপৰাধ বহুত হৈছে॥ “নোহোৱা মোমাইত কৈ কণা মোমাই ও ভাল” ইয়াক ভাবি, পূৰণী পুথি খনী একেবাৰে লোপ নোহোৱাকৈ কোনোমতে প্ৰকাশ কৰিলোঁ বঢ়া-টুটা দোষ পাঠক সকলে ও অলপ অলপ গা পাতি লব; অকল দুখীয়া পণ্ডিত দুটাৰ ওপৰতে নেপেলাব। কাৰণ, কেবা চাইতো বিচাৰি ভাল পুথি নেপালোঁ। যাহা হউক, সকলোৰে পৰা যেন অলপ উৎসাহ পাও এই আশা।

শক ১৮২৩    শ্ৰীশিৱনাথ ভট্টাচাৰ্য্য,ডিব্ৰুগড়।
তাৰিখ ১০ শাৱণ