পৃষ্ঠা:সীতা হৰণ.djvu/৮৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৯
সীতা হৰণ নাটক।


প্ৰাণ পতি সঙ্গে হলোঁ বন বাসী;
ঘৰে ভিক্ষা নাই কিবা দিবো মই
আছে শূন্য হই পৰ্ণৰ কুটিৰ॥

⸻⸻


যোগী— খন্তেকো বিশ্ৰাম আৰু নোৱাৰো কৰিব;
কৰিলো প্ৰস্থান দেবী!
(দুখোজ মান আগবাঢ়ে )
সীতা— (মনে মনে) ভাল সময়টোত অতিথি জন
আহিল! কিকৰোঁ! ভোকত আতুৰ হৈ
ভিক্ষাৰি আহি উলতি যোৱাতো কথা
শুনিলে প্ৰভূৰ মনত বৰ দুখ পাব;
আৰু মোকো নথৈ খং কৰিব। নগলেও
বা কিদিম! যি-কি নহক এই বেল
দুটা আছে তাকে দিওঁ, শুদা হাতে
যোৱাত্কৰি ইও ভাল।
(হাতত বেল লই)
বৰ ভাগ্য গুণে আজি—
দেখিলো তোমাক যোগীবৰ।
ক্ষুধাতুৰ হই—
নেলাগে উলতি যাব,