পৃষ্ঠা:সীতা হৰণ.djvu/৩৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৯
সীতা হৰণ নাটক।


সকলোৱে— বেচ কথা কৈছ হয়। ব’ল হঁত আমি
গুছি যাওঁ।

(ইটে সিটে ঠেলাঠেলি কৰি যাবলৈ ধৰে)


খৰ— (আগবাঢ়ি গৈ) নাই ভয় সৈন্যগণ!
থাকোঁতে জীবিত খৰ
অনৰ্থক নকৰা সংশই,
আহাঁ পুনু যুদ্ধ দিও অধম ৰামেৰে।
(সেনাবোৰ ৰয়)
খৰ—(ৰামলৈ চাই) নৰ পশু!
বৰ যশ পালি!
নিসহায় অবলাক
অকলে বনত পাই,
নাক কাণ কাৰ্টিলি অধম!
ছি! ছি! নেলাগিল লাজতোৰ,
দেখালি বীৰৰ চিন;
চোৰৰ নিচিনা কাম কৰি।
ৰণ কৰি খৰৰ লগত,
দেখা তোৰ বীৰৰ প্ৰতাপ?
ৰাম— অবোধ ৰাক্ষস!
অগ্নিত পতঙ্গ দৰে,