এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৭
সীতা হৰণ নাটক
নিশঙ্কে থাকিবা চাই;
তুৰন্তে আহিম ময় ঘূৰি।
(খৰদূষণ আদি সৈন্যৰ প্ৰবেশ, লক্ষ্মণ ও সীতাৰ
প্ৰস্থান, ৰামে হাতত ধনুশৰ ধৰি সৈন্যৰ
ওচৰলৈ যাই।
সৈন্য- জয় লঙ্কেশ্বৰৰ জয়! জয় লঙ্কেশ্বৰৰ জয়!!
দূষণ— (আগবাঢ়ি গই) বনবাসী! অধুম মনিষ!
কি দোষে শূৰ্পৰ
নাক কাণ কাটি তয়
কৰিলি যন্ত্ৰনা দুৰাচাৰ!
নডৰিলি ৰাৱণক
খৰ দূষণক নকৰিলি ভয়
কত শক্তি আছে তোৰ অধম ভিক্ষাৰি!
ৰাম— বৰ ভাগ্য আছিল শূৰ্পৰ,
সি হেতু বাচিলে প্ৰাণ লক্ষ্মণৰ হাতে।
কি সাহসে ৰাক্ষস দুৰ্ম্মতি
ইচ্ছা কৰি মৰিবৰ
আহিলি বাম পাশে সংশয় নকৰি!
দূষণ— নেলাগে মুখৰ কথা!
যুদ্ধ কৰি দেখা তোৰ বলৰ চিনাকি।
