থাকে। বৃষ-ষাঁড়। অৰ্থাৎ অহঙ্কাৰ আৰু কামৰূপী ষাঁড়ৰ ওপৰত
(তওঁ আৰূঢ় থাকে। অহঙ্কাৰ আৰু কামৰূপ ষাড়ৰ নিচিনা বলবান
জগতত নাই। ললাটে ধ্যায়েৎ অৰ্থাৎ সেই পৰম জ্যোতিঃ মস্তকত
আছে সেই জ্যোতিঃস্বৰূপ চন্দ্ৰমা সূৰ্য্যনাৰায়ণক প্ৰীতি ভক্তি কৰি
ধাৰণ কৰিব। সেই বিৰাট ব্ৰহ্ম জ্যোতিঃস্বৰূপ চন্দ্ৰমা সূৰ্য্যনাৰায়ণৰ
আৰু নানা নাম কল্পনা কৰিছে যথা বেদ মাতা, ঋক, যজুঃ আৰু
সাম বেদ; দুৰ্গা, কালী, সৰস্বতী, গায়ত্ৰী, আৰু সাবিত্ৰী, ব্ৰহ্মা,
বিষ্ণু মহেশ্বৰ, ইন্দ্ৰ, গণেশ ঈশ্বৰ, ওঁ ইত্যাদি। ৰাতিপুৱা ঋকবেদ
অৰ্থাৎ কালীৰূপে, দুপৰীয়া যজুৰ্ব্বেদ অৰ্থাৎ দুৰ্গাৰূপে আৰু গধূলি
সামবেদ অৰ্থাৎ সৰস্বতীৰূপে সূৰ্য্যনাৰায়ণক ধ্যান কৰিব। ব্ৰহ্মগায়ত্ৰী
আৰু সাবিত্ৰী সন্ধ্যা আত্মিক প্ৰভৃতি সকলে নামৰ ধ্যান সূৰ্য্য়নাৰায়ণতে
আছে যথা--
ওঁ প্ৰাতৰ্গায়ত্ৰী-
“ৰবিমণ্ডলমধ্যস্থা ৰক্তবৰ্ণা দ্বিভুজা
অক্ষসূত্ৰ কমণ্ডলুধৰা হংসাসনাৰূঢ়া ব্ৰহ্মাণী
ব্ৰহ্ম দৈবত্যা কুমাৰী ঋগ্বেদোদাহৃতা ধ্যেয়া।”
ৰাতিপুৱা গায়ত্ৰীক কুমাৰী ঋকবেদ অৰ্থাৎ কালীমাতা স্বৰূপা ব্ৰহ্মৰূপিনী হংসাৰূঢ়া অক্ষসূত্ৰ আৰু কমণ্ডলুহন্তা ৰক্তবৰ্ণা দ্বিভুজা সূৰ্য্য়মণ্ডলৰ মাজত আছে এই দৰে চিন্তা কৰিব। দুপৰীয়া—ওঁ মধ্যাহ্ণে
“সাবিত্ৰী বিমণ্ডলমধ্যস্থা
কৃষ্ণবৰ্ণা চতুৰ্ভুজা ত্ৰিনেত্ৰা শঙ্খচক্ৰগদা-
পদ্মহন্তা যুবতী গৰুড়াৰূঢ়া বৈষ্ণবী,
বিষ্ণু দৈবত্যা যজুৰ্ব্বেদদোহৃতা ধ্যেয়া।”
