এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৩১
মহাত্মা আবুবক্কৰ চিদ্দিক
দুই দলৰ ভিতৰত কাজিয়াৰ সূত্ৰপাত হল। এই সময়ত মহামতি আবুবক্কৰে সকলোকে বৰাই বুজাই আনচাৰসকলকেই এই দায়িত্ব পূৰ্ণ কামৰ মীমাংসাৰ ভাৰ অৰ্পণ কৰিলে। আনচাৰসকলে আবুবক্কৰৰ ব্যৱহাৰত আনন্দ পাই তেওঁকেই উক্ত উচ্চ পদৰ উপযুক্ত পুৰুষ বিবেচনা কৰি খলিফা পদত বৰণ কৰিলে।
আবুবক্কৰ চিদ্দিকৰ আমোলত বহুত নগৰ আৰু প্ৰদেশত ইচলাম ধৰ্ম্ম প্ৰচাৰিত হৈছিল; আৰু এওঁৰ উদ্যমতে কোৰাণ চৰিফ গ্ৰন্থৰ আঁকাৰে শৃঙ্খলাৱদ্ধ হৈছিল।
আবুবক্কৰ পৰম দয়ালু পুৰুষ আছিল; এওঁ বহুত দাস- দাসীক দাসত্বৰপৰা উদ্ধাৰ কৰি দিছিল। আবুবক্কৰে প্ৰায় দুবছৰ কাল খলিফা কাম কৰাৰ পাচতেই ৰোগাক্ৰান্ত হয়, আৰু সেই ৰোগতে তেওঁ স্বৰ্গী হয়।
