পৃষ্ঠা:সাহিত্য সপ্তম ভাগ.djvu/১২৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১৭
নৱবৰ্ষ

(৫)


আশাৰ প্ৰতিমা আদৰি-সাদৰি,
হিয়াত কৰি থাপন,
নৱ-বৰষক নবীন উছাহে
আনোঁ কৰি আবাহন।

(৬)


পুঁৱতী নিশাৰ কুলিয়ে পুৱাতে
মঙ্গল-উৰুলি গাই,
নৱ-বৰষৰ দিলেহি জাননী
মলযাৰ জুৰ বাই।

(৭)


হেঙ্গুলী বেলিৰ নতুন কিৰণে
গগন উজ্জ্বল কৰে,
বনদেবী সবে ফল-ফুল আনি
তোমাৰ যোগান ধৰে।

(৮)


ঘৰ-বাৰী মচি গৰু-গা ধুবাই
নতুন কাপোৰ লই,
নতুন ভোজেৰে ৰঙালী-বিহুত
( মানুহে) আদৰি আনিছে গই।