সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:সাহিত্য-মুক্তাৱলী.djvu/১৭১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৬৩
জন্মভূমি।
টীকা।

কিন্নৰ— কিম্‌=কুৎসিত+নৰ) স্বৰ্গৰ গায়ন, এওঁলোকৰ মুখ ঘোৰাৰ
দৰে আৰু গা মানুহৰ নিচিনা।
কিন্নৰ কণ্ঠে— সুললিত সুৰেৰে।
নিকেতন—(নি-কিৎ = বাস কৰ্+ অনট্) যত থকা যায়; ঘৰ।
পূত—(পূ= পবিত্ৰ কৰ্+ক্ত) পবিত্ৰ।
চিন্ময়—(চিৎ+ময়ট্) চৈতন্যময়।
মূৰ্ত্ত—(মূৰ্চ্ছ্+ক্ত) মূৰ্ত্তিধাৰী

প্ৰশ্ন৷

১৷ সন্তানৰ মৃত্যুক লেখিকাই কি ভাবে গ্ৰহণ কৰিছে?
২৷ অৰ্থ লিখাঁ আৰু বাক্য ৰচনা কৰাঁ:—আমন-জিমন, উচুপি, অন্তেষপুৰ, তৃষিত আৰু দুখ জীৰ্ণ।

জন্মভূমি।

কল্পনামাধুৰী  ভাগৰি পৰিল,
 যিখনি স্বৰগ বিচাৰি চাই,
তাতোকই আছে  ওচৰতে এই
 অতি চেনেহৰ সাদৰী আই।
উটি যা কল্পনা,  আঁতৰতে তই,
 মন আৰু নুৰে বিচাৰি তোক;
মনে পালে তাৰ  বিচৰা স্বৰগ,
 পৃথিবীতে সেই নেদেখা লোক।