পৃষ্ঠা:সাত্বত তন্ত্ৰ.djvu/২৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২
সাত্বত তন্ত্ৰ।


ধন্বন্তৰি অৱতাৰে অমৃত আনিলা।
আয়ুৰ্ব্বেদ প্ৰবৰ্ত্তায়া যজ্ঞভাগ দিলা।
মোহিনীস্বৰূপে অসুৰক মোহ কৰি।
দেৱতাক অমৃত পিয়াইলা কৃপা কৰি॥ ৫৩॥
সত্যব্ৰত ৰাজা জলে তৰ্পণ কৰন্তে।
মৎস্যৰূপে তাঙ্ক দেখা দিলা ভগৱন্তে॥
প্ৰলয় জলত পৃথ্বী নৌকাত আছন্তে।
ৰাগত দ্বিজত যোগ কৈলা ভগৱন্তে॥ ৫৪॥
শুন৷ সৰ্ব্বজন সভাসদে একমতি।
দেখা ঘোৰ কলি কৰিলেক বিসঙ্গতি॥
কৃষ্ণ নাম বিনে আত নাহিকে তৰণ।
জানি ঝাণ্টে লৈয়ো সবে কৃষ্ণত শৰণ॥ ৫৫॥
চিত্ত বিত্ত দ্ৰব্য আদি অশুদ্ধ সকলে।
আন অৰ্থে মহাযত্ন নকৰা বিফলে॥
যিমান শকতি ভকতিত দিয়া মন।
আপুনি সদয় তেবে হৈব নাৰায়ণ॥ ৫৬॥
হৰি তুষ্ট ভৈলে কিবা অধিক লাগয়।
যাৰ প্ৰসাদক ব্ৰহ্ম৷ শঙ্কৰো মাগয়॥
কৃষ্ণৰ চৰণে ভজা তেজি আন কাম।
ভাগৱত মিশ্ৰে কহে বোলা ৰাম ৰাম॥ ৫৭॥

⸻০⸻