পৃষ্ঠা:সাত্বত তন্ত্ৰ.djvu/১০১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮৭
সাত্বত তন্ত্ৰ।

হৃদয়ত থাকি কৃষ্ণে  যিমত দিলন্ত শিক্ষা
 তেনমতে কৈলোঁ নিৰূপণ॥
বঢ়া টুতা যত দোষ  যিবা অৰ্থ নপাইলোঁহোঁ
 তাক কৃষ্ণে ক্ষমা কৰন্তোক।
মইসে অনাথ তেহো  অনাথৰ নাথ প্ৰভু
 মোক কৃপাদৃষ্টি চাহন্তোক॥ ৩৬৯॥

⸻০⸻

দুলড়ি।

নমো নমো কৃষ্ণ  ইষ্টদেৱ মোৰ
 পতিত পাৱন হৰি।
দীন দয়াশীল  ভকত বৎসল
 দুখিতৰ দুখহাৰী॥
মোৰ মনোৰথ  পূৰিয়োক নাথ
 ৰাখিয়ো সাধুসঙ্গত।
কোটি শতবাৰ  নমস্কাৰ কৰোঁ
 তযুপদ কমলত॥ ৩৭০॥