পৃষ্ঠা:সন্তসাৰ.djvu/৩৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৭
সন্তসাৰ ৷

প্ৰথমতে শূল পাছে হবে স্থূল,
 শত সঙ্গ হোয়ে সুপ্ৰসং॥১৩৮॥
শূল স্থূল শুক্ষ্ম ফ’ল মৎসৱে,
 গোপালৰ আগে কৈলা।
মাধৱে বোলন্ত গোপাল আমাৰ,
 তুমি শত সঙ্গ ভৈলা॥১৩৯॥
দুৰ্জ্জন শঠত টেতন মুৰ্খত,
 নকৈবাহা ইতো তৰ্ত্ব।
ইতো ভক্ত প্ৰতি ৰহস্য ভকতি,
 কহিলেবৰ শপত॥১৪০॥
শ্ৰীশঙ্কৰ দেৱে জাত কহিলন্ত,
 শুনা নাম তাহম্বাৰ।
আমি সমে জানা নাৰায়ণ ঠাকুৰ,
 পূৰুষ উত্তম সাৰ॥১৪১॥
আৰু দামোদৰ উদ্ধাৰ গোবিন্দ,
 শুভনকণ্ঠ ভূষন।
জনাৰ্দ্দন মথুৰা কালিয়া বাঢ়য়,
 চতুৰ্ভূজ নিৰঞ্জন॥১৪২॥
ৰাম ৰাম গুৰু কহিয়া আচন্ত,
 শ্ৰীমন্তদেব শঙ্কৰ।
এহি চৌদ্ধ জন জানি আছো আমি,
 নাজানয় আননৰ॥১৪৩॥