পৃষ্ঠা:সন্তসাৰ.djvu/১৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
সন্তসার।


শুনা সাধুজনে কথা সৎসঙ্গ নিৰ্ণয়।
এহি ভাবে প্ৰবৰ্ত্তিব কহিলো নিশ্ছয়॥ ৪২॥
তেবেহে কেবল ভক্ত সাধুৰ লক্ষণ।
ৰাম নাম বুলি তৰিয়োক সৰ্ব্বজন।

⸻⸻

দুলড়ি।

শঙ্কৰ কহন্ত,  মাধৱে শুধন্ত,
 সৎসঙ্গ নিৰ্ণয় কথা॥ ৪৩॥
হৰিনীৰ তিনি   বিধ যেন মত,
  উত্তম মধ্যম কথা॥
প্ৰকৃতি শৰণ   মনে সুখ দুখ,
  কহিয়ো আকলবয়॥ ৪৪॥
কৃষ্ণ বিনে আন   সবে মিছা দেখে,
  সৎসঙ্গে কীৰ্ত্তন কৰয়॥
শঙ্কৰে কহয়   হেনয় সৎসঙ্গে,
 জানিয়া শৰণ লয়॥
উত্তম শৰণ   কহিলোহো আৰ,
  ধৰিয়ো তুৱা নিশ্ছয়॥
আদি সত্যযুগ   প্ৰচাৰয় বেদ,
  হৰি নাম মাত্ৰ বেদ। ৪৬।
সেৱক সদ্গতি   আতপৰে কিছু
  নাহি আন ফল কৰ্ম্ম॥