পৃষ্ঠা:সন্তসাৰ.djvu/১৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

সন্তসাৰ।

নয় বিধ ভক্তি আবে বাছিয়া লৈলেক!
তাক এৰি শ্ৰবণ কীৰ্ত্তন ধৰিলেক॥৩১॥
গুৰু পাৱে সেৱা কৰি তাহাক কহন্ত।
সঙ্গত বহি পাছে ভক্তি আচৰন্ত।
এতেকে হে গুৰু সেৱা ভক্তি মধ্যে সাৰ।
গুৰুয়ে নকহে ভকতিত পৰে আৰ॥৩২॥
আৰু শুনা দেৱ সুতি দেবীৰ দুসঙ্গ।
কপিলত পুত্ৰ বুলি কৰি কৰে ৰঙ্গ॥
গুৰুক মনুষ্য বুলি যিজনে কহয়।
এতেকে জানিবা তাঙ্ক দুসঙ্গ হোৱয়॥ ৩৩॥
আগে ভক্ত মানি করে সেৱা শতকাৰ।
মনুষ্য বুলিয়া পাছে হেলা কৰে আৰ॥
তাহাক ভকতি শূন্য বুলিয়া কহয়।
ভকতিৰ শূন্য তাকু নামে নতাৰয়॥ ৩৪॥
দৈবকীৰ পুত্ৰ বুলি কৃষ্ণক কহিলা।
তথাপি দুহঙ্কি দেখি কি হক নভেলা॥
কৃষ্ণ পূৰ্ণ ব্ৰহ্ম তান নামৰ দুসঙ্গ।
মহা হৰিময় কৃষ্ণ এৰি মহা ৰঙ্গ॥ ৩৫॥
এতেকেহে সৰ্ব্বভাবে কৃষ্ণ পূৰ্ণ হয়।
পাচেতো নহৈবে তা জানিব নিশ্ছয়॥
ইবেলিৰ কৃষ্ণপূৰ্ণ কলি যুগ পুণট।
আন সব সবে নুহি জানা মহা গুণ॥ ৩৬॥