এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৫
জীৱন-চৰিত।
কিনো ভৈল হৃদিশোক, বিধতা ডণ্ডিলে মোক
যমপুৰে আমাক সুমৰ॥
ৰাজাৰ কুমাৰীগণে, তোক সেৱে সৰ্ব্বক্ষণে
শীতল শয্যাত থাকা শুই।
আজি বাপু প্ৰাণ এৰি, কোন স্থানে আছা পৰি
কাক শৃগালৰ ভক্ষ হুই॥
ৰুক্মিণী হৰণ।
অদ্ভুত ৰস।
নন্দক আৱৰি, বোলে গোপ-গোপী,
পৰম মনে বিস্ময়।
তোমাৰ পুত্ৰৰ, যেন যেন কৰ্ম্ম,
মনুষ্য এন্ত নহয়॥
সাত বৰিষৰ, শিশু কৃষ্ণ ইটো,
দেখা কেন কৰি লীলা।
ছত্ৰাকৃতি কৰি, এক হাতে তুলি
পৰ্ব্বতক উল্লসিলা॥
কীৰ্ত্তন।
দোভাইক ৰথে থৈয়া তৰুতলে।
নামিলা গৈয়া যমুনাৰ জলে॥
বুৰ দিয়া মন্ত্ৰ জপিলা পাচে।
দেখন্ত ৰাম কৃষ্ণ ঐত আছে॥
৫
