পৃষ্ঠা:সঙ্গীত-কোষ.djvu/১৮৬

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৫০
সঙ্গীত-কোষ।

 কিয়নাে লগৰী ইহেন বেশ
 আলুথালু কিয় ধুনীয়া কেশ
 মুখত নাই তােৰ হাঁহিৰ লেশ;
 কোৱাছােন সখি ভাঙ্গি কোৱা—
(হাঁয়!) হেম প্রতিমা, ঢালি কালিমা কোনেনো
 কন্দুৱাই গ’লি॥
 বিনন্দি ৰাম।

৯৫

মিশ্র মুলতান—ঢিমাতেতালা।

আহা কিনাে বিতােপন, দেখিলে জুড়ায় মন,
আহিছোঁ তােমাকে প্রাণ চাবলৈ এবাৰ।
নেদেখিলে তােমাক ধন, কৰে মন উচাতন,
 সেই গুণে চাপিলো ওচৰ।
মনত লাগিছে আজি দুঃখ অসহনি,
 যাও দূৰে মাগিলো মেলানি,
নকৰি মনত শােক, দিবাহে বিদায় মােক,
 দুভর্গীয়া প্রেমিকে তােমাৰ;