সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:সঙ্গীত-কোষ.djvu/১৭০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৩৪
সঙ্গীত-কোষ।

৭৩

অহং—একতালা।

প্রণয় বিৰহ দুখে প্রাণ ফাটি যায়
 পুৰুষ নিশ্চয়
 মৌপীয়া চৰাই
 ফুৰে ঠাইয়ে ঠাই
নতুন ফুলে, বেয়ায় ভালে উৰি উৰি যায়।
 বিষাদ অগনি
 পুৱিছে পােৰণি,
 নেপাও জুৰণি,
দয়া কৰি কোনে আনি দিব প্রাণ চৰাই
 লক্ষ্মীনাথ বৰা।

৭৪

খাম্বাজ—কাওয়ালী।

মনে মনে মন চোৰে দেখা কলৈ পলাই যায়।
কিমতে থাকিবোঁ সহি নেদেখোঁ একো উপায়।