সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:সঙ্গীত-কোষ.djvu/১২০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮৪
সঙ্গীত-কোষ।

শোকেৰে তাপিত বুক,
 সকলে যেতিয়া দেখাে,
সােঁৱৰোঁ অতীত কথা,
 হেৰা বলিয়ানী।
এনে সুখৰ আছিলে দিন,
তােমাৰে আমাৰে একেটি প্রাণ,
 চাপিব নােৱাৰে আন;
(আমাৰ) কাপুৰুষালিতে গ’লা,
(আনৰ) সেৱাতে বলিয়া হ’লা,
(সিদিন) ভাবি কি কান্দা এতিয়া,
 হেৰা বলিয়ানী।
 লক্ষেশ্বৰ শৰ্ম্মা, বি, এ।

ঝিঁঝিট—খেমটা।

কুলিয়ে মাতিছে কুহু বিৰহিণী দহি এ।
সুখৰ বসন্ত কালে পতি দূৰদেশে এ॥