পৃষ্ঠা:শ্ৰীৰাম-কীৰ্ত্তন.djvu/২৪৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ১৯১ )

শুনিল ৰাৱণ দুৰাশয়।
চাৰি পুত্ৰ গৈলা যমালয়॥৮২১
শোকে দুখে দগধ হৃদয়।
কান্দিলন্ত বহুতে বৰ্ণাই॥
দেখি ইন্দ্ৰজিত উতপন।
বোলে পিতৃ চলিলোঁহোঁ ৰণ॥৮২২
একেশ্বৰে সব মান সাৰোঁ॥
ৰাম লক্ষ্মণক ৰণে মাৰোঁ।
মাথাত চুম্বিয়া আদেশিলা।
সিয়ে গৈয়া যজ্ঞ আৰম্ভিলা॥৮২৩
দেৱ পূজি লভিল প্ৰসাদ।
অন্তৰ্ধ্যান ভেল মেঘনাদ॥
দেখি ৰাম সেনাৰ বিষাদ।
হৰি হৰি মিলিল প্ৰমাদ॥৮২৪
এত হন্তে ইন্দ্ৰজিত বাণে।
সমস্তকে তাড়িল সন্ধানে॥
জানে যিটো বৰ বৰ বুলি।
পৃথিবী সহিতে থৈল শালি॥৮২৫
ৰামে বুলিলন্ত শুনা ভাই।
আক নিবাৰন্তা আন নাই॥


চুম্বিয়া—চুমা খাই