পৃষ্ঠা:শ্ৰীশ্ৰী হৰিদেৱ চৰিত্ৰ.djvu/৮৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

ছবি এংি ধুলি দুযেমন চনি গৈল। তেতিক্ষণ ননীয়া হৈ প্ৰবেশ। দেখিকে বিদ্যমান সবে প্ৰাণী দাসীন মেক গেৰু আত্বত্ত •::শষ। দুয়ে মহাভাগে পাছে ব্ৰহ্ম হৰিণাস কাছে নম্ৰভাব বুলি বচন। বুলি। মধু। বাণী নিয়োক মহামানী চৈতনাক দিয়ে দৰিশন। এৰ ৰাসে শুন তাহা বুলিলঃ বাণী না তোৰ। আমাৰ বচন। জানি। সুপ ব্যাক অন জাতি নপাই তাক ব্ৰাহ্মনেসে পাৱে দৰিণ। শুনিয়াক সন এ {ষয় মন ভ ওয়া সৰ চৰণে। ৰি থোক মন হৰিনাম হাধন কান হৃ ঢিতেয়ে যতনে। কালৰ হাতত পৰি তিলেকতে যাইবা মৰি

  • কেনে মুগুণাহ। মনে।

কান ব্যাবি পৰিাণ এৰ সৰে আন মন হৰিনাম যপিও সবণে ইতো ভা••ধন 'না সবে মকাণ হৰিৰ নায়েসে গৰম পা ধৰি তা = যত্ন কৰি হেৰে, গতি দিলে অয়াসিন্ধু। নিষ্ট বন্ধু।