এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
ভাংশ্চকায় তা সৰ্বান্ দ্বাদশ খটপি। তে বৈ গুৰ্বাশ্ৰমে চৈকং লং নিৰ্ণায় যতঃ। তীৰে দক্ষিণে পুষ্পং পং নিতেঃ। অতিম তৎপু যে পক্তি দুশিয়া। তেষাং পাপানি নন্তি কিন্তু মু িবিশেষত। তে বৈ ভক্তগণাঃ সৰ্বে সয়চ গতা শুতঃ। যত্ৰান্তে ভগবালেবো হৰিদেবে গুৰিভু। বিবাৰ্থং গুৰুং পশ্চাৎ সবে ভক্তগণা বি যদৈব বাচয়া মাদৈবাঙ্গীতত হৰি। নানন্য বিপ্ৰ কন্যাং তিলোত্তমাং সৰ্তী। অপূৰ্বাং হি সভাং কৃখামুপৰেমে হৰিঃ স্বয়ং। তাং বৈ হ দেবা জাত পৰম সুন্দৰী। ধৰ্ম হেততঃ সতী দেবী নাচ ভুবনেশৰী। তাদ জোহভব ভ্ৰাতা হৰিদেবিধু। তদৃষ্টা জননী ৰ্যং তিলোতমা সমাগতা। গণনায়চ দৈবজ্ঞ আগত বিধিবদদা। দামোদৰেতি বালশ নামখেয়াৰ চ। কথিতত হৰিদেবায় কালে মৃত্যুৰ্ভবেদিতি। দৈবলো নম্ৰভাবেন তততা বৈ অহং যবে। তদনুজা ও কন্যা লী ফৰ্ম পালা। বনমালতি শািগতী এ। মোদৰ পুত্ৰ জাতক দিক যপেৰীত মনে কালেহ।
