পৃষ্ঠা:শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ- ভূষণ দ্বিজ কবি.djvu/৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধনত এটা সমস্যা হৈছে
৺শঙ্কৰদেৱ।

জ্ঞান শূন্য মূৰুখ ভূষণ শিশু আতি।
শঙ্কৰ চৰিত্ৰ পদবন্ধে নিগদতি॥ ৩
না সৰ্বজনে সাবধান কৰি চিত।
পাপৰ অন্তক শ্ৰীশঙ্কৰৰ চৰিত।
জন্ম ধৰি নানা ক্ৰীড়া লোক দেখাইলা।
ভাগৱতগ্ৰন্থ পবন্ধে নিবন্ধিলা। ৪
অন্ত্যজ সকল পঢ়ি বুঝিয়া অৰ্থক।
শঙ্কৰক গুৰু মানি ভজে মাধৱক।
হবিভক্তি ধৰি সুখী ভৈলা সবে নব।
এহি হেতু তান নাম মন্তশঙ্কৰ॥ ৫
তান ও মহিমাক বৰ্ণাইবাক প্ৰতি।
সমস্তে কহিবে আছে কাহাৰ শকতি।
বি কিছে। পবয় মনে সাধুপ্ৰসাদত।
কৃষ্ণকৃপা স্মৰি কৰে। তাহাকে বেকত। ৬
পূৰ্বে যত যত মহা পণ্ডিত আছিল।
অন্যে। আগে এহি কথা আনন্দে চৰ্চিলা।
অন্তকালে পাইল। সবে বৈকুণ্ঠ ভুবন।
সি সব কথাক আৰ কহে কোন জন। ৭
লুপ্ত হোৱে ক' দ মিলিল মনত।
কহিলোঁ। তা
প্ৰয়োজন যত॥