পৃষ্ঠা:শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ- ভূষণ দ্বিজ কবি.djvu/২০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধনত এটা সমস্যা হৈছে
২০
৺শঙ্কৰদেৱ।

অসীম জন্মৰ অন্তে জীৱে নৰ তনু ধৰে
দুল্লভ ব্ৰাহ্মণ জন্ম পাইলে॥
পালিলোঁহো ইন্দ্ৰিয়ক হস্তগত অমৃতক
মোহ হুয়া ঠেলিয়া পেলাইলে। ৭৫
ভাৰত ভূমিত লভি দুৰ্লভ ব্ৰাহ্মণ জন্ম
নকৰিলে। কৃষ্ণত ভকতি।
আবে কোন কৰ্ম্ম কৰোঁ যিমতে সংসাৰ তৰে।
সেহি কৃপা কৰা যদুপতি।
তুৱা চৰণত ধৰে। এতেক কাপুণ্য কৰে।
মোৰ মুখে ছাড়োক নাম।
মহা মুখমতি মন্দ হয় ভূষণানন্দ
নিৰন্তৰে বোলা ৰাম ৰাম॥ ৭৬
শুনা পাচ কথা অবে অতি অনন্ত।
যি মতে যাওক ধৰি দমিলা শঙ্কৰ॥
পাইলা পৰাভৱ যাণ্ডে শঙ্কৰ হাতত।
সি সব কথাক আবে শুনিয়ে সাম্প্ৰত॥ ৭৭
কোনো এক কাৰ্য্য সাধি** প্ৰয়োজনে।
ভোজন কৰিয়া চলি
Iনে॥
c