পৃষ্ঠা:শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ- ভূষণ দ্বিজ কবি.djvu/১৫৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
১৫২
৺শঙ্কৰদেৱ।

পুস্তকৰ শেষ  পঢ়িয়ো মাধৱ
 কেনবা আছন্ত কৰি।
শুনিয় মাধৱে  পঢ়িবে লাগিলো
 মনত ৰঙ্গে সাদৰি॥
কৃষ্ণৰ শৰণ  কথা বিৰচন
 পঢ়িয়া একান্ত মতি।
বিষ্ণু পুৰি কৃত  পুথি ৰত্নাৱলী
 কৰিলন্ত সমাপতি॥৷ ৬১১
কৃষ্ণৰ শৰণ এক  বিৰচন ভকতিক
 শ্ৰীমন্ত শঙ্কৰে শুনিলন্ত।
সবাকে সম্বুধি পাচে  বিষ্ণু পুৰি সন্ন্যাসীক
 আনন্দে প্ৰশংসা কৰিলন্ত॥
সাধু সাধু বিষ্ণুপুৰি  আতি বৰ যত্ন কৰি
 প্ৰচাৰিলা কৃষ্ণ গুণ যশ।
বাহঁ কন্ধ বিচাবিয়া  ভক্তিচয় প্ৰকাশিয়া
 ভকতৰ পৰম সৰ্ব্বস্ব॥ ৬১২
মাধৱক চাই পাচে  কোমল মধুৰ বাক্যে
 শঙ্কৰে বুলিলা এহি বাণী।
ভক্তি ৰত্নৰলী গ্ৰন্থ  পদ আৰ কৰিয়োক
 পঢ়োক শুনুক সবে প্ৰাণী॥