পৃষ্ঠা:শ্ৰীশ্ৰীশঙ্কৰদেৱ- ভূষণ দ্বিজ কবি.djvu/১০৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধনত এটা সমস্যা হৈছে
১০‍১
৺শঙ্কৰদেৱ।

ষি গোটে ধৰিয়| নিলে তাহাৰ শুনিয়ে৷ নাম
ভয়ে গাৱ কৰে থৰ থৰ।

কহিল মাত্ৰকে নিয়| তত কালে কাটে নিয়|
শত্ৰুবুদ্ধি নাহি মহন্তৰ ৷৷ ৪০০

বড়৷ বোলে এড় আাক গুন বাঙ্গ কৰিলেক
হৰিক ধৰিয়| অগে নিল| ।

কোন তঞি বুলি বড়| প্ৰোধ দৃষ্টি পুছিলেক
শুনি শৰত হৰিৰ উৰিল| ॥

সিদ্ধান্ত নপা!ই বড়| তত কালে আদেশিল|
কাণ্টিবাক নে- তাঙ্ক ধৰি।

নাম স্নমৰাইবে লাগি মাতৰে যাইবাক খোজে
বথিয়৷ নেনয় তাঙ্ক এঢড়ি ৷ ৪০১

নাম স্থমৰ৷ইণধে মোক বখয়| নেনয় তাক
মাধৱে বোলন্ত গেৰিয়াই ।

সাৱধান সাৱধান হুয়োক হাপুন বাপ
নাম বিনে আন গতি নাই ॥

ৰামকৃষ্ণ ৰামকৃষ্ণ বো-ভো দমাই যান্ত
মাধৱে ও লন্তে কাণ পাত।

নদীত নমায়| তাঙ্ক তত কালে কান্টিলন্ত
অসম পাষণ্ড তুষ্ট মতি ॥৷ ৪০২

১০১